Oh no

Sky ging helemaal door het lint.
ik had haar nog nooit zo gezien.
het leek wel of ze dit zelf niet deed.
iedereen was veilig boven alleen ik was zo slim om Liam en Noa nog te gaan halen.
ik rende naast Noa en zag Samuel met Liam.
jammer genoeg zag ik wat hij had gedaan.
de klootzak!
ineens was Samuel weg.
'hij is bij de groote brug. waar je Amelia hebt ontmoet.'
tanx Sky!
"ik weet waar hij is. Sky vertelde het net."
ik rende voorop.
die plek zou ik niet zo snel vergeten.
waarom had Noa dit niet zie aankomen?
was het dan vergeten?
we rende de brug op en zochten naar een teken.
alle auto's lagen overhoop.
ze maakte een pad die in het midden stopte en een cirkel vormde.
er lag iets.
Noa bedacht zich geen moment en rende ernaartoe.
ze pakte het op en draaide zich toen naar mij.
ik rende zo snel als ik kon naar haar toe en keek wat ze vast had.
het was Liam's jack.
hij had die vandaag aangetrokken.
"als je daar alleen maar voor kwam..." hoorde we.
"wees een vent en kom naar beneden!" schreeuwde ik.
"laat hem gaan!" riep Noa.
"kom hem maar halen."
klote zooi.
ik keek naar boven en zag een fel licht.
het felle licht scheen op Samuel die boven op de brug stond.
hij had Liam vast.
gelukkig stond hij met zijn rug naar ons toe en kon hij ons dus niet zien.

We klomen zo snel als we konden naar boven.
Ik zag nu pas hoe Liam eraan toe was...
Liam lag op de rand precies naast Samuel.
Samuel stond te roken.
Wat hij rookte maakte me niet eens uit.
Het ging alleen om Liam!
"als ke dichtbij komt gooi ik deze emo-boy van de rand af." zei Samuel.
Noa stond verstijfd naast me.
Ik had dat ook met Amelia.
Dat gevoel was klote.
Je lichaam leek wel op slot te zitten.
"wat wil je van ons?" vroeg ik.
"dat weet je maar al te goed." zei Samuel en gooide zijn sigaret weg.
"je krijgt Sky niet!" riep Noa.
"vergeet Amelia en Niall niet. We weten dat ze het op een rare manier overleeft hebben." zei hij.
Ik voelde de woede weer terug komen.
"dus jullie hebben haar dat aangedaan?!" riep ik.
"dat je dat niet wist." zei Samuel lachend.
"laat Liam hier buiten!" riep Noa.
"oh je bedoeld deze bloedbank?"
Samuel pakte Liam vast en zette een stap naar de rand.
Helaas was het de andere rand.
Die aan het water...
"als wij de andere krijgen dan krijg jij je deze." zei Samuel.
Hij hield Liam boven het water.
Als Liam nu eens wist wat er gebeurde...
Maar gelukkig merkte hij er niets van.
De wond op zijn hoofd viel wel een beetje op.
Vooral omdat het bloed langs zijn gezicht liep.
Noa kneep in mijn arm.
Toen ze iets harder kneep voelde ik iets scherps tegen mijn arm.
Helemaal vergeten...
"waarom doe je dit Samuel? Omdat Duncan wil dat je dit doet? Omdat Levi dat wil? Net als bij je ouders?"
riep ik en deed bij elke zin een stap in zijn richting.
"je zou moeten schamen om dat je ouders aan te doen. Vooral je zus. Voel je dan helemaal niks?! heb je nog nooit lief gehad?!" riep ik.
Samuel deed nog een stap richting de rand.
Samuel liet Liam los.
Zijn grootste fout...
Ik bleef verstijfd staan.
Noa dacht er anders over.
Ze rende meteen langs me en sprong van de rand af.
Ik kon niet nog iemand uit het water halen.
Dat lukte me gewoon niet meer.
Toch bleef de woede in me.
Ik greep Samuel vast en gooide hem naar beneden.
Ineens voelde ik hoe de woede me over nam.