20. Zayn Malik

‘Dat is haar. Het meisje met het korte topje aan.’ Fluisterde Liam tegen Simon.
Hij keek goedkeurend naar haar lichaam en knipoogde even naar me.
‘Ze heeft in ieder geval het lichaam van een danseres.’
Ik probeerde te glimlachen, maar zijn ogen die gericht waren op Jazz lieten mijn handen trillen.
Jazz was zeker weten het mooiste meisje dat ik ooit had gezien. Haar slanke, gespierde lichaam was perfect. Haar bruine haren vielen elegant langs haar schouders en haar glimlach was de mooiste die ik ooit had gezien. Volle, rode lippen die een rij van rechte, helderwitte tanden verhulden.
Alles aan Jazz trok me aan, haar lichaam deed me naar haar verlangen. Maar boven dat gevoel voelde ik ook dat ik haar echt leuk begon te vinden. Niet leuk zoals ik andere meisjes leuk had gevonden, maar echt leuk. Ik wilde haar niet meer kwijt, ook al kon ik haar niet de mijne noemen. Ik wilde niet dat ze pijn leed, ik wilde dat ze gelukkig was. Ik wilde haar gelukkig maken. Ik wilde dat ze gelukkig was met mij.
Mijn gedachten verstomden toen de dans begon. De muziek begon te spelen en Jazz leek al haar zenuwen te vergeten.
De meiden begonnen te dansen terwijl de jongens op de achtergrond steeds dezelfde ritmische bewegingen maakten, alsof zij de beat creëerden.
Ik probeerde naar het geheel te kijken, maar ik kon mijn ogen niet van Jazz afhouden.
Ik merkte dat de jongens ook meer in de dans begonnen te komen en uiteindelijk mixten de twee groepen zich.
Natuurlijk had haar dans een verhaal, en samen met de muziek werd de dans rustiger.
De jongens sloegen ieder hun armen om een meisje heen, en ik voelde een steek door mijn buik gaan toen ik zag hoe een grote, blonde jongen zijn armen om Jazz heen sloeg.
Jazz had ervoor gezorgd dat iedereen wel even een stukje glorie kon genieten. Of het nu een duo was en één enkele persoon, allemaal kregen ze hun speciale passen die hen onderscheidden van de rest.
Jazz rende op twee jongens af die met hun rug naar het publiek stonden, en met een grote worp gooiden ze haar in de lucht. Jazz maakte een sierlijke, maar felle salto in het midden van de lucht.
Toen de laatste beat door de zaal dreunde kwam Jazz met een opgeheven hoofd neer, en de zaal barstte in luid gejuich uit.
De dansers verzamelden zich om Jazz heen en de presentator bedankte ze voor hun geweldige optreden.
Ik besteedde vrij weinig aandacht aan de andere dansgroepen, hoewel de breakdancegroep enorm coole stunts uitvoerde.
Toen het tijd werd voor Jazz’ solodans ging ik rechter zitten en ik volgde haar gespannen terwijl ze over het podium liep.
Weer zochten haar ogen even naar ons, en ik glimlachte even toen haar ogen enkel en alleen op mij vielen.
De muziek begon, klassieke en rustige muziek, iets wat helemaal niet bij haar leek te passen. Toch waren haar bewegingen zo soepel en professioneel als altijd. Ik keek toe hoe ze op de toppen van haar tenen over het podium trippelde, tot zachtjes een beat door de muziek begon te dreunen.
Haar bewegingen werden feller, haar heupbewegingen kregen een groter accent en toen uiteindelijk de RnB-muziek begon, kwam haar dans echt tot leven.
Je kon zien dat ze genoot, haar lippen droegen een kleine glimlach, haar ogen hadden die subtiele glinstering en haar lichaam straalde een en al sensatie uit.
Een liedje van Sean Paul liep langzaam over naar een liedje dat me deed denken aan het Oosten.
Jazz begon te buikdansen, en ik kon geen ander woord dan opwindend bedenken.
Haar heupen bewogen sierlijk en liet haar hele lichaam meebewegen. Haar armen hadden een effect van kleine afleiding, maar het leek er allemaal bij te passen.
Toen Jazz stopte met dansen kreeg ze een staande ovatie, en het applaus was nog luider dan dat het bij welke act dan ook was geweest.

Laten juulie aub een reactie achter? X