XCV

Alice Potter

Ik leun met mijn hoofd op mijn ene hand en laat de vingers van de andere op de tafel tikken. Het moment is verstoord. Het denken is terug. Zuchtend haal ik een hand door mijn haar en probeer me daarna weer op mijn boeken te concentreren.
‘Alice.’
Ik zucht en kijk op om Sirius te zien, die vrolijk tegenover me zit. ‘Wat?’
‘Nou, je hoeft niet zo gemeen te doen,’ zegt Sirius beledigd. ‘Ik kwam je halen.’
‘Waarvoor?’ Ik betwijfel of het iets is dat ik zou willen doen.
‘Dat zul je zien als je meekomt,’ probeert hij.
‘Ik heb geen zin.’ Ik richt mijn blik weer op mijn boeken.
‘Okay.’
Verbaasd kijk ik weer op, Sirius die zomaar opgeeft?
‘Wat? Als je niet wil, dan wil je niet. Dan ga ik wel alleen…’ Sirius staat op.
Ik zucht. ‘Als ik jou was zou ik het maar opgeven, Sirius, ik blijf hier.’
‘Weet je dat zeker?’
‘Ja.’
‘Er is geen enkele manier waarop ik je de bibliotheek uit zou kunnen krijgen?’
Ik kijk Sirius wantrouwig aan. ‘Nee,’ zeg ik dan langzaam.
‘Ook niet…’ Hij schuift mijn boek naar zich toe, waardoor mijn elleboog waarmee ik op het boek leunde, op het hout van de tafel klapt. ‘Als ik deze meeneem?’ Hij houdt mijn boek omhoog terwijl hij me vragend aankijkt.
‘Geef terug.’
‘Kom maar halen.’

‘Geef nou mijn boek maar terug. Ik kan toch niet meer terug naar de bibliotheek.’ Ik loop met Sirius over de gang.
‘Ik wil wedden dat dat de eerste keer was dat je uit de bibliotheek bent gezet.’
‘Dat klopt en het is jouw schuld.’
‘Mijn schuld? Als jij niet tegen die kast aan was gelopen en zoveel herrie had gemaakt, waren we er niet uitgestuurd. Het is dus eigenlijk jouw schuld dat ik eruit ben gestuurd.’
‘Als jij die kast niet had verschoven, was ik er niet tegenaan gelopen.’ Ik begin te lachen als Sirius me verontwaardigd aankijkt. ‘Dat deed je wel.’
‘Volgens mij was het die ene jongen in dat blauwe shirt.’
‘Die zit in Huffelpuf.’
‘Dus?’
‘Huffelpuf,’ herhaal ik langzaam. Als Sirius begint te lachen, doe ik weer mee. ‘En wat wilde je me nou laten zien?’
‘Niks.’
‘Waarom moest ik dan meekomen?’
‘Ik wilde even zien of je ook nog kon lachen. Ziet er een stuk beter uit zo.’

---
Beetje vaag hoofdstuk misschien. Beetje laat ook misschien.
Ik kan best goed planningen maken, maar me eraan houden is best wel moeilijk.