YourLate_

De volgende morgen werd ik te laat wakker.
“shit” ik grabbelde men mobieltje van het nachtkusje en duwde Jake’s nummer.
“Je mag zeggen wat je wil maar ik ben zó niet klaar voor school” klaagde hij nog voor ik hem kon begroeten.
“Ik ga ook niet” fluisterde ik tegen de telefoon.
“Oh, oooh” hij snapte eindelijk waarom.
“Wil je bij me komen, Jake?” Vroeg ik lief.
“Ik ben er voor je Weerwolf kan zeggen” lachte hij en klapte zen gsm toe.
Ik lachte en legde die van mij terug op zen plek.
Weerwolf weerwolf weerwolf weerwolf… na 65keer was hij er.
Hij had zichzelf binnen gelaten met de sleutel onder de mat. Het was zo cliché dat zei hij zelf altijd maar het werkte toch.
“Je bent de laat” lachte ik toen hij men kamer binnen wandelde en zijn shirt goed trok.
Hij lachte en ging naast me op het bed zitten.
Ik schoof op en legde de lakend over hem
“braaf zijn he” grijnsde ik toen zijn gezicht werd gesierd met een lach.
Hij knikte snel en legde zich op zen zij zodat hij naar me kon kijken.
“Je bent te groot wolfje” fluisterde ik lachend.
“Oia, misschien is je bed wel gewoon te klein” zei hij en porde me lachend in m'n zij.