Chapter 09

Sammy POV
Eindelijk kan ik weer gaan tennissen! Lekker alle stress van me afmeppen en dan keihard winners slaan. Heerlijk! ’t Is weer vrijdagavond en dan is het mixavond bij de tennisclub bij ons. Super gezellig! Dus eerst lekker tennissen en dan gezellig naborrelen met z’n allen.
Oef! Ineens is het 1 uur. Wat gaat de tijd toch snel als je ’t leuk hebt! Ik ben lichtelijk aangeschoten wanneer ik op m’n fiets naar huis rijd. Als ik thuis ben, ligt iedereen natuurlijk al in bed. Ik ga ook maar snel slapen want ik moet morgen weer gewoon werken – denk ik bij mezelf. Dan kijk ik op mijn mobiel en zie ik dat ik een gemiste oproep heb. Wanneer ik de naam zie staan begint mijn hart te bonken. Nicolai heeft me gebeld. Een kwartier geleden. Shit. Moet ik nou terugbellen? Ik vind bellen echt verschrikkelijk. Wat moet ik dan tegen hem zeggen? Wat nou als er stiltes vallen? Ik besluit om hem te whatsappen. Hee! Ik kom net thuis en zie dat je hebt gebeld. Is er iets aan de hand? ;$ x Tevreden stuur ik het berichtje naar hem. Nog geen minuut later begint hij me weer te bellen. AAH. Ik kan nu toch niet opnemen, nu mijn ouders in bed liggen. Snel stuur ik hem weer een whatsapp Ik kan niet opnemen ;$ mijn ouders liggen al te slapen! . Al snel krijg ik een whatsapp terug Ik wou vragen hoe het met je gaat? Ik heb al lang niks meer van je gehoord! Heb je binnenkort weer tijd om iets te gaan doen? – stuurt hij. Ik denk bij mezelf; IK heb allang niks meer van je gehoord? Pff. Hij kan toch zelf ook wat sturen. Jeetje. Egoïst! Boos en geïrriteerd stuur ik hem een berichtje terug. Sorry hoor, maar ik heb verder ook nog een leven. Kwaad zet ik mijn mobiel uit en ga ik slapen. Althans.. proberen te slapen.

Nicolai POV
Geschrokken kijk ik naar mijn mobiel. “Wat is er?” vraagt Chris aan me. “Ja, moet je kijken wat ze naar me stuurt!” zeg ik boos tegen hem. “Heh? Ik snap echt niks van dat meisje! Vreemd… tenzij! Misschien heeft ze het verkeerd opgepakt en dacht ze dat jij bedoelde dat jij vond dat ze jou eigenlijk wat had moeten sturen.. doen meiden wel vaker” voegt Chris er met een knipoog aan toe. Als ik Chris niet had, zou ik vrouwen echt zwaar niet begrijpen. Het lijkt soms net of hij een meisje is, zo goed begrijpt hij ze soms! “Aah! Ik denk dat dat het is.. Wat moet ik nu doen dan?” vraag ik aan Chris. “Nic, ik kan je wel adviezen blijven geven, maar je moet doen wat voor jezelf het beste voelt! En dat weet jij goed!” Ik mompel wat naar Chris. Ik ga bij mezelf na wat ik nu het liefste zou willen. Dat weet ik wel – bij haar zijn, haar knuffelen, haar vertellen hoe leuk ik haar vind. Maar dat gaat niet want zij is in Horst en ik in Amsterdam. Shit. Hoe regel ik dit? Ik vertel Chris mijn gedachtes. “Nou, daar is toch best wel iets in te regelen? Ga dan een dagje binnenkort naar haar toe.. pols je eerst wanneer ze vrij is en dan verras je haar?” “Ja, maar, stel nou dat ze helemaal niet enthousiast is.. dat ze me eigenlijk niet meer wil zien. Sta ik toch ook mooi voor aap!” vertel ik eerlijk mijn gedachtes aan Chris. “Tja Nic, wat is je meer waard? Voor aap staan maar iets geprobeerd te hebben, of niks proberen en de kans lopen dat je een mooie relatie mist?”. Ik realiseer me dat hij gelijk heeft. Ik besluit om morgen wat terug te sturen, zodat ze nu fijn kan slapen.
~
Wat vinden jullie van de verhaallijn? Moet het sneller? Moet ik nog meer op de details? Ik wil eigenlijk dat Sammy meer contact krijgt met Chris, maar vind 't moeilijk omdat in mijn optiek Chris & Nic zo goede vrienden zijn dat Chris nooit iets met Sammy zou gaan doen.. Hmm. Wat vinden jullie?