Hoofdstuk 11

*** Jamie's pov ***

"Goedemorgen Kelly, is er post voor mij?" vraag ik als ik op het werk aankom. "Nee, maar Jack Barakat heeft weer een afspraak vastgelegd. Het gaat over zijn ex-verloofde, zei hij." Ik knik. "Om welk uur is die afspraak?" Snel kijkt ze op de computer. "Morgen om 15 uur." meldt ze nog, waarna ik me terugtrek in mijn praktijk.

De volgende dag wordt er stipt om 15.00 uur op mijn deur geklopt. "Kom maar binnen, Jack." Er verschijnt eerst een hoofd in het deurgat en vervolgens stapt hij volledig binnen. "Vertel het eens." begin ik wanneer hij voor me zit. "Ik heb gelogen." begint hij. "Ik kwam hier niet om te praten over Lily. Ik kan of wil haar geen kans meer geven. Ze is te ver gegaan... Mag ik eerlijk met u zijn?" vraagt hij een beetje bang. "Natuurlijk. Dat lijkt me de bedoeling van dit alles." antwoord ik wat verward. "Misschien mag ik deze vraag helemaal niet stellen, maar waarom doet u deze job eigenlijk?" Ik kan het niet helpen maar slik eens. "Wow, die zag ik niet komen." begin ik nerveus te antwoorden. "Ik doe dit omdat ik mensen wil helpen, het moet niet gemakkelijk zijn als je een geliefde ziet verdwijnen uit je leven, als je van de ene op de andere dag niemand meer hebt." antwoord ik. "Maar als u heel eerlijk met uzelf bent, dan weet u dat dat niet de enige rede is, toch?" Hoe kan hij dat nou weten? "Jack, ik denk dat dit gesprek nergens naartoe leidt." probeer ik het af te wimpelen. "U hoeft er niet over te praten, maar volgens mij is er iets gebeurd in het verleden waardoor u deze job doet. Dat is waarschijnlijk ook de rede waarom u een professioneel antwoord kan geven terwijl het lijkt alsof je je hart lucht bij je beste vriendin." antwoordt hij. "Weet u? U bent er voor mensen zodat zij hun hart kunnen luchten, maar ik ben er voor u als u uw hart wil luchten. Ik mag dan wel geen professional zijn en soms wel heel erg kinderachtig, maar ik ben er voor u. Als u nog maar gewoon even een dagje er tussenuit wil, dan kan ik u een dag bezorgen dat u nooit zal vergeten. Een dag dat u al uw problemen even opzij kan zetten." glimlacht hij. "Dat is heel vriendelijk van je Jack, maar dat hoeft niet." glimlach ik op mijn beurt. Hij knikt begrijpend. "Eigenlijk was dat alles dat ik u wou zeggen. Ik vind het eigenlijk belangrijk dat fans weten dat we er voor hen zijn, ook al hebben we het soms druk. U bent niet alleen, weet u? Ik herinner me nog hoe u dat tegen mij zei de eerste keer toen we elkaar zagen." Hij stelt zich recht en verlaat met een stille 'have a nice day' mijn praktijk. Die jongen geeft me stof om over na te denken.