A terrible moment

tien voor 2 de les is bijna voorbij, ik zucht en leg mijn pen neer.
"weet jij het antwoord op vraag 5 ?" Ik draai me om en kijk achter me. Ik schud mijn hoofd en kijk naar mijn werkschrift, leeg. Helemaal niks, het schooljaar is net begonnen en ik heb al een goed start gemaakt. Ik dwaal ook elke keer met m'n gedachten af. Sinds een week doen mijn ouder zo raar. Ze fluisteren onder het eten en zeggen niks wanneer ik in de kamer kom als hun aan het praten zijn. Eindelijk daar gaat de bel. Snel doe ik mijn spullen in mijn tas en loop naar mijn kluisje. "Bah wat een stomme les" zegt Bo geïrriteerd.

Ooh juist even voorstellen:
Hoi ik ben Courtney, ik ben 13 jaar en mijn ouders zijn stinkend rijk, ik woon in een gigantisch huis en mijn beste vriendin is Bo, ze accepteerd me hoe ik ben en niet voor mijn geld of spullen.

"uhhuh..ja" zeg ik zonder op te kijken. "Ja hallo, zit je weer met je gedachte bij je ouders, denk aan iets anders meid!" "Ja, sorry Bo" en ik doe mijn kluisje dicht en loop naar de uitgang. "ze doen zo raar de laatste tijd ik wil gewoon weten wat er aan de hand is en wel NU !" roep ik een beetje te hard door de school, want alle leerlingen en docenten kijken kwaad op. Snel loop ik de fietsenstalling in. Ik pak mijn fiets en fiets met een rood hoofd weg. "hee wacht nou even, waarom vraag je het gewoon niet aan je ouders ?" Ik kijk Bo blij aan en zeg "Jij zei net iets heel slims" "sorry" zegt Bo beledigend. "nee nee dat is juist iets heel goeds !" zeg ik snel voordat ze nog gaat huilen. Bo is heel gevoelig maar als iemand iets naars over haar zegt of over iemand die ze mag, wordt ze boos en moet ik haar tegenhouden voordat er een gevecht komt, ja dat is dus Bo !
Ik kom thuis en doe de deur open. "alsjeblieft Hendrik" zeg ik beleefd tegen onze bediende wanneer ik mijn jas en tas geef. "Goedendag mevrouw hoe was uw dag?" "Fantastisch" zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol.
"Mam, pap ik ben thuis !" Ik loop naar de keuken en pak een appel. "dag lieverd" en mijn vader geeft mij een kus op de wang, mijn moeder doet precies hetzelfde en vragen hoe school was, ik antwoord precies hetzelfde toen Hendrik het vroeg en loop naar mijn kamer.
Dan gaat de deur open. "Uhm, Courtney lieverd, kunnen je moeder en ik even met je praten ?" vraagt mijn vader. "oke" "Luister lieverd, we weten dat dit onverwacht komt en een grote klap zal achter laten, maar vergeet niet dat we dit doen om een reden" "wat doen ?" "Je moeder en ik snappen dat dit niet zomaar is wat we beslissen maar echt iets is wat we echt meoten doen" "wat doen?" vraag ik nog een keer. "Luister, je vader en ik hebben niet meer het geld voor dit huis dus....we moeten verhuizen" zegt mijn moeder kalm. BAM een baksteen valt in mijn maag, een brok in mijn keel en mijn handen worden klam. Me ouders lopen weg wanneer ze zeggen: "We laten je nog wel even met rust" Ik laat mezelf op mijn enorme bed vallen. Mijn handen trillen nog steeds en die baksteen voel ik steken. Even een slok water.....