Eenmaal in de auto en dichter bij huis komend komt me een steeds grotere brok in mijn maag...

Nagato pov.:

Onderweg kijk ik soms even naar Junya die gespannen in de auto zit. Iets was duidelijk niet in orde. Geruststellend leg ik mijn hand op haar schouder en merk dat ze lichtjes schrikt. Als we bij haar huis aan komen kijken we allebei onze ogen uit. Ramen aan diggelen, deur aan gort, planten uit de grond gerukt en liggen verspreid over de grond. Junya rent de auto uit naar haar huis toe. 'Junya! Mate!' Roep ik en vloek als ze niet stop. Snel stap ik ook uit en ren ook naar binnen toe. Een sterke geur van bloed hangt in het huis. Ik knip het licht aan als ik de schakelaar heb gevonden en zie dat het huis van binnen er net zo uit ziet als buiten, maar dan ook onder het bloed. Een gil van Junya alarmeert me en ik ren de woonkamer in. Trillend en huilend staat ze voor de lichamen van haar ouders die opengereten zijn. Ik trek Junya terug van haar ouders, tegen me aan. 'Je gaat mee terug met mij. Ga je spullen maar pakken en laad ze maar in, in de auto.' Zeg ik op een zachtere toon en stuur haar de woonkamer uit. Op de salontafel staat een ouderwetse telefoon en probeer of deze nog werkt. Ik haal de hoorn eraf, draai het alarmnummer en krijg in een paar seconde de politie aan de lijn.

Reageer (2)

  • animevampire

    omygosh! :O

    1 decennium geleden
  • Poochyena

    aaahhh zielig(huil)
    snell verder top verhaal(dance)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen