36:flashback 3

*flashback*

"Feliz sst, laat me nou niet lachen. Mevrouw Lodders is al zo chagrijnig" grinnikte Cat, "ja maar het is toch zo?" meende ik. "ja maar" begon Cat, "ik zweer het je, ze kwamen samen uit het archief en hij deed zijn blouse dicht en kijk haar kapsel" onderbrak ik haar en ik zocht naar mijn eten in mijn tas.
Ik legde mijn mobiel op tafel en zocht naar mijn koekjes die onvindbaar waren, "wat ben je aan het doen?" werd er achter me gevraagd, "ik zoek mijn koekjes, ik kan ze niet vinden maar ik heb honger" antwoordde ik.
"mevrouw Soarez, u weet heel goed dat er niet wordt gegeten in mijn les!" zei mevrouw Lodders, die dus blijkbaar achter mij stond.
Mevrouw Lodders had een hekel aan een paar dingen;
Eten in de les, lachen in de les, praten in de les, mensen die hun mening uitspreken en mobieltjes. Laten dat nou net de dingen zijn waar ik van hield en ik had al 2 van die dingen gedaan in 1 les, gelachen en ik was op zoek naar eten.
Correctie 3, aangezien mijn mobiel afging. Mijn mobiel stond altijd op trillen maar nu lag hij op de tafel en hoorde je het duidelijk. Ik griste mijn mobiel van tafel en keek verwonderd rond. 
Ik zag dat het een bericht van een onbekend nummer was en ik opende het berichtje, Cat las met mij mee en slaakte een gilletje.
"ik zei toch dat ze je demo goed zouden vinden!" zei ze, "ja dat zei je inderdaad maar ik kan het niet geloven!" zei ik enthousiast.
" mevrouw Soarez en mevrouw Tweedy, nu ben ik jullie zat! Jullie mogen na de les nog even een twee uurtjes blijven" riep mevrouw Lodders door het lokaal, "als u ons zat bent lijkt het mij dat u ons liever niet nog twee uur langer hier heeft" merkte ik op. "dat worden 3 uur voor de dames" zei ze, "maar ik maakte een opmerking, Cat niet" ging ik er tegen in. "Wilt u graag een blokrooster voor jullie beiden" vroeg ze gemeen, "zolang we maar samen zijn toch" zei Cat net iets te hard. En om het moment nog erger te maken ging mijn telefoon weer af, dit keer zag mevrouw Lodders het en pakte mijn mobiel af. "deze kan je na het weekend ophalen" zei ze, "hoe moet ik nu bereikbaar zijn" ging ik er tegen in. "voor wie? Je ouders" zei ze gemeen, bam die deed pijn, het was dat weekend 6 jaar geleden dat mijn ouders waren omgekomen. "sommige mensen hebben vrienden, ik zal even uitleggen wat dat zijn aangezien u ze niet heeft" begon ik, "jullie blijven beide hier na de les zitten en dan regel ik dat jullie geschorst worden" gilde ze hysterisch. De bel ging op dat moment en iedereen rende de klas uit, "je zou toch denken dat ze vrolijker zou zijn na een beurt van meneer Pavel in het archief" zei ik hard tegen Cat. Mevrouw Lodders' ogen werden groot, "ik ging misschien wat ver, als jullie je verontschuldiging aanbieden laat ik het bij het nablijven" zei ze ineens poeslief. "ik heb een beter plan,  u laat ons nu gaan, verontschuldigd uzelf voor de opmerking over mijn ouders en geeft mijn mobiel terug, of de hele school inclusief de directie komt te weten over uw avontuurtje in het archief" sprak ik arrogant, Mevrouw Lodders bood haar verontschuldiging aan, gaf mijn mobiel terug en we konden gaan.