(th) i don't wanna choose (th) 5

Nikita Pov:

Langzaam word ik wakker. Ik rek me slaperig uit en gaap even. Ik kijk op mijn wekker en schrik als ik merk als het kwart over 12 is. Snel stap ik uit mijn bed en ga douchen. Naar 20 minuten lang douchen loop ik naar beneden. Ga snel ontbijten en loop naar de woonkamer.
‘Goeie morgen!’ zeg ik vrolijk
‘Goeie middag’ zegt Naminé.
‘Waar is iedereen?’ vraag ik als ik verder niemand zie.
‘Mam en pap zijn alvast kleren kopen voor morgen’ zei Naminé verveeld.
‘Wat is er morgen dan?’zegt ik.
‘Gebruik je hersens en denk na, de BBQ’ Naminé.
‘Ohjaaa!’ zeg ik. Verveeld loop ik weer naar boven.
Ik loop naar mijn kamer en trek mijn kleding kast open. Wat doe ik morgen aan?
Ik kijk rond en zie mijn setje van de trouwerij hangen. Georg vond hem leuk. Misschien is ie er morgen ook op de BBQ. Ik doe hem morgen gewoon aan of ie er nou is of niet.

*Tijdsprong: Op de BBQ*

Verveelt lopen ik en Naminé rond door de achtertuin. Kijken of Georg ook ergens is. Want bij die oude taarten is ook niet veel lol. We lopen naar de oude boom die in de achtertuin stond. Daar hangen twee schommels aan. Ik ga op de ene zitten en Naminé op de andere. We praten wat over hoe saai het hier wel niet is en dat we graag nu al weer naar huis willen.
‘Ik wil naar huis!’ kreun ik.
‘Echt waar?’ zegt ineens iemand achter mij in mijn oor. Ik val voorover van de schommel af. En binnen twee tellen ligt Naminé op me. Verbaast en verward kijk ik op en zie Georg met een grote glimlach.
‘Pestkop!’ gil ik naar hem. Nu moest ie nog harder lachen.
‘Getver ik zit onder de modder’ kreunt Naminé. Ik kijk naar mijn broek. Helemaal vies. Lekker dan. Ineens horen we achter ons heel veel gelach. Verbaast kijken we om. Daar staan drie andere jongen met een big smile ons uit te lachen. Ik en Naminé worden heel rood. We schamen ons te pletter. Twee van de jongens steken hun handen uit en hijsen ons overeind.
‘Dit zijn mijn vrienden’ zegt Georg.
‘Echt waar, dat had ik nu dus echt niet verwacht’ zeg ik sarcastisch.
Weer begonnen ze te lachen. ‘Ik ben Bill’ zegt één van de jongens.
‘Ik ben Tom, zijn tweelingbroer’ zegt een andere jongen.
‘En dat is Gustav’ zegt Georg wijzend naar de derde jongen.
‘Haai’ zeg ik.
‘Ik ben Naminé’ zegt Naminé.
‘Ik ben Nikita, haar tweelingzusJE’ zeg ik.
‘Nee echt?’ zegt Bill lachend.
‘Nee foutje!’ lacht Naminé.
‘Zie wij lijken wel op elkaar, helaas, maar jullie niet!’ zeg ik tegen Tom.
‘Nee, meneer daar moest persé zijn haar verven en anders deed ik het wel ik wil absoluut niet op hem lijken!’zegt Tom.
Iedereen begon weer te lachen.