(th) i don't wanna choose (th) 4

Naminé Pov:



Ik en Nikita stappen uit de auto. Wat is het al druk bij de trouwerij! Met de familie zoeken we een plaatsje binnen. We gaan zitten en ik kijk eens goed om me heen. Het valt me op dat de anderen heel andere kleren aanhebben dan wij. Ik kijk even snel naar mijn rode jurk en daarna naar Nikita. Zou zij hetzelfde hebben als mij? 'Ik vind mijn kleren ineens echt heel lelijk' fluisterd Nikita in mijn oor. Ik knik instemmend. 'Dat dacht ik ook net!' zei ik. We grinnekten. Er kwam een meisje binnen. Met open mond staarden in en Nikita haar aan. Die jurk zouden wij eerst ook! Het meisje kreeg ons in de gaten en keek ons echt SUPER verwaand aan! Ik stak mijn tong naar haar uit en daarna liep ze snel verder. Ik zag Nikita grijnzen. 'Maar goed dat we die jurk niet hebben gekocht, het was dus een dikke trutten jurk' zei Nikita extra hard zodat ze het hoorde. Met een rood hoofd ging ze snel zitten. Ik moest moeite doen om niet te lachen. Ik draaide me om zadat ik met mijn rug naar haar toe zat. Weer ging ik wat rondkijken. Hier en daar zie ik wat jongens en meisjes lopen. Even kijk ik naar een jongen die onze kant lijkt op te lopen, maar al snel gaan mijn ogen naar een andere jongen. 'Kun je het zien' grinnekt Nikita. Ik kijk naar Nikita en grijns. 'Jah heel goed zelfs!' zeg ik. Een jongen kijkt even naar ons en glimlacht. Ik en Nikita glimlachen precies tegerlijk terug. Nikita staat op. 'Wil je nog wat drinken hebben voor het gaat beginnen?' Ik knikte. 'Heel graag zelfs. Het maakt niet uit wat.' Ik zie Nikita weglopen om drinken te halen. De jongen waar we net naar glimlachten gaat naast me zitten aan de andere kant. 'Hej' zegt die. 'Hej' zeg ik terwijl ik me naar hem toe draai. 'Ik ben Georg' zegt de jongen. 'Naminé' zeg ik. Nikita komt terug. 'En dit is Nikita mijn tweelingzus' zeg ik. 'Huh wat?' zegt Nikita. 'Ik stelde je even voor aan Georg' grijns ik. 'O hoi, Nikita' zegt Nikita. 'Wat ik net dus zei' zei je.

Nikita lachte. 'Het valt wel te zien dat jullie tweeling zijn' lachte Georg mee. 'Wat jammer nou!' Doe ik overdreven 'Ik probeer er juist voor te zorgen dat ik niet op haar lijk!' Georg barst in lachen uit en wij lachen mee. 'Wil jij trouwens ook wat drinken?' Vraagt Nikita. 'Nee bedankt.' Probeert Georg te zeggen tussen het lachen door. 'Zeker weten?' vraagt Nikita. 'Jah' grinnekte Georg. 'We probere trouwens niet op elkaar te lijken, daarom hebben we ook aparte kleding voor de trouwerij gekozen' zei Nikita. 'Al is die kleding niet erg mooi' voegde ik sip toe. 'Hoezo, niet mooi?' vroeg Georg. 'We wouden eigenlijk nu toch wel wat anders dan deze lelijke dingen' zei Nikita beschamend. 'Staat toch harstikke leuk' zei Georg. Ik en Nikita begonnen te stralen. De piano muziek begint en de bruidegom komt binnen na een tijdje komt ook de bruid binnen. De pastoor begint een langdraderig saai verhaal te vertellen ik en Nikita gapen tegerlijk. Georg schiet in de lach. Eindelijk komt het moment dat ik het leukste vind van een bruiloft. De ring om elkaars vinger doen en de kus. Ze doen elkaar de ring om. Nikita kijkt intussen naar me omdat ze weet dat ik dit mooi vind. Zijzelf minder dan ik. '... En dan mag u nu de bruid kussen...' Zegt de pastoor. Als ze elkaar een kus geven wordt er plots gegilt. 'IIEEUUWWW!!!!' De bruid en de bruidegom reageren er niet op. Nikita, Georg en ik kijken om. Daar staat die ongelovelijke trut harstikke hart te gillen. 'Omg trut, hou je mond eens even, en dan zeg ik het nog vriendelijk' siste Nikita naar haar. Ze keek ons arrogant aan. En toen werden haar ogen groot. 'GEORG!' riep ze keihard. Georg stond op en sloop weg naar de mannen wc's. 'Hij was vast bang voor haar' grinnekte Nikita. Ik grinnekte mee. 'Nee maar eve serieus, wat zou er zijn?' fluisterde ik in Nikita's oor. 'Misschien kent ze hem en is ze geobsedeerd door hem, weten wij veel!' Ik wil haar een speelse klap geven maar ze is me net te slim af. Ik voel me even vreemd en op dat moment gaat alles heel snel. Mensen praten, gaan staan en klappen. Ook Nikita doet vreemd. Ze kijkt me raar aan. Ik haal een paar keer diep adem en dan gaat het alweer een stuk beter. 'Gaat het?' vraagt ze bezord. 'Jah, gewoon een beetje duizel' zeg ik. 'Oke, zeker?' vraagt ze ter bevesteging. Ik knik. Er is nog een klein feestje en dan gaan we naar huis. Georg hebben we de hele avond niet meer gezien. Samen staan we in de badkamer ons haar uit te kammen en make-up eraf te halen. 'Ik ga slapen weltrusten' zeg ik en ik geef Nikita een kus op de wang. 'Weltrusten' zegt ze. Ik trek mijn pyjama aan en ga in bed liggen. Ik hoor Nikita voorbij lopen en ook naar haar kamer gaan. Langzaam val ik inslaap.