Hoofdstuk 6

Ik moest een paar dagen in het ziekenhuis blijven en mocht daarna naar huis. Ik bleef nog een tijdje thuis en schreef alles wat ik had meegemaakt in het boekje. Deze had ik pas na een dag of twee omdat het even duurde voordat mijn spullen weer terug waren. Seira kwam elke dag langs. Op een dag nam ze ook een kaart mee van de klas waarop stond dat ik snel weer beter moest worden. Iedereen had zijn naam opgeschreven en sommige een klein berichtje daarbij. " Dat is lief." zeg ik terwijl Seira bij me op bed zit. " iedereen mist je, ze willen dat je snel weer op school komt. En weet je wie er nog het meeste naar je vraagt?" Ik keek haar vragend aan. " Bolin." "Echt waar?" " Jep, zoals ik al zei, die jongen is gek op je." ik keek verbaasd naar de kaart waar Bolin's naam stond. - ik mis je Chihiro, word snel beter. Bolin. - "Mama, zegt dat ik over een paar dagen terug naar school mag. Ik moet nog wel uitkijken met mijn hoofd." "Natuurlijk! Master-Ninja-Seira de geweldige beschermt je wel." ik moest lachen om haar worden. "Weet ik toch lieverd." Seira lacht naar mij en kijkt dan op haar horloge. "Shit! Ik kom te laat voor eten.. Het is al zes uur! Ik moet opschieten anders word pap boos." ze pakt haar jas van de stoel leuning en geeft me een kus op de wang. " Doei Chihiro! Ik zie je morgen weer." " Tot morgen Seira." en toen was ik weer alleen. Seira's vader wachtte thuis op haar? Wat lief van haar vader..  "papa... Je dochter was bijna... En je kwam niet eens naar het ziekenhuis om haar te bezoeken. WAT BEN JE VOOR EEN VADER ALS JE DAN NIET EENS NAAR JE DOCHTER KOMT?! DAN BEN JE GEEN VADER!!" schreeuw ik. Ik open mijn ogen en zet mijn raam open. Kijken naar de hemel ga ik op de vensterbank zitten. "Kijk jij nu ook naar deze hemel papa? Of ben je aan het werken? Want werken lijkt het enigste waar je geïnteresseerd in bent!!" ik voel tranen over mijn wangen stromen. "waarom kom je niet naar me toe papa?! IK HEB JE NODIG PAPA!!" ik begin tegen de muur te slaan. "JE HEBT NOOIT OM ME GEGEVEN PAPA!!" ik hoor voetstappen en dan voel ik twee armen om Me heen. " Rustig Chihiro!" " NEE!!" gil ik terwijl ik met mijn armen in het niks sla. "WAAROM PAPA!! WAAROM WAS IK NOOIT GOED GENOEG? Waarom papa? Ik ben altijd braaf.... Zijn het mijn punten? Want die zijn goed papa! Ik werk me Kapot om jou gezicht te zien als ik een geweldig rapport heb.. MAAR JE BENT ER NOOIT OM HET TE ZIEN! IK DOE ZO MIJN BEST PAPA... " ik sloeg tegen de muur met al mijn kracht, mama hield me niet tegen. "Waarom moest je ons verlaten papa?" ik liet mezelf op de grond glijden tegen mama aan. We zitten samen op de grond en we huilen. " mama? Waarom houd papa niet van me?" het was even stil. "Hij houd van je Chihiro maar... Papa heeft nooit zo goed geweten wat hij met gevoelens moet doen dus hij werkt hard. Hij denkt dat hij ons gelukkig maakt met een groot huis en mooie spullen. Dat is hoe papa zijn liefde laat zien." "Dat is geen liefde mama." "Hij ziet het als liefde Chihiro." mijn moeder veegde mijn tranen weg en gaf een kus op mijn voorhoofd. "Papa en ik houden van jou lieverd. Je bent het mooiste geschenk dat we ooit hebben gekregen." ze kust me nog een keer. " kom laten we gaan slapen." we liepen samen naar papa's en mama's slaap kamer. We vielen samen in slaap.
De volgende ochtend had mama pannenkoeken voor me gebakken als ontbijt. Ik voelde me al stukke beter! Ze ging boodschappen doen en ik ging weer in mijn eigen bed liggen om verder te slapen. Ik sliep de laatste tijd zo veel... Maar ik had het blijkbaar nodig. Ik sla de deken dicht om me heen en sluit mijn ogen.

Ik stond voor het rode gebouw. "hallo?" geen antwoord. Iets zei me dat ik de tunnel
In moest lopen. Ik liep in de tunnel, het was koud en ik voelde wind langs mijn benen die mij verder de tunnel in leken te trekken. Ik zag aan het eind van de tunnel licht. Ik rende er naar toe tot ik afremde omdat ik twee silhouetten zag. Een draak en een jongen. "Hallo?" "Chihiro." zuchte de jongen en de draak samen. "Vergeet ons niet." toen praatte alleen nog de jongen. " zoek me." Opeens begint de grond te beven en ik val op de grond. " wat gebeurt er?" Brokken steen van de tunnel vallen op de grond. " Chihiro, ik dacht dat ik vandaag alleen met je kon praten maar...." "wat?" Roep ik naar de jongen en de draak. Toen stortte de tunnel in. "Zoek me Chihiro... Alsjeblieft... Zorg dag je me vindt."

" Chihiro, misschien moeten we nog even wachten. Je kan denk ik morgen niet naar school je ziet er heel moe uit lieverd." " maar ik wil!" Ik had een discussie met mijn moeder toen ik thuis kwam. Ze vond me er slecht uit zien. Hoe zou het komen?! Ik krijg de ene droom na de andere..  En van die droom van vanochtend snapte ik ook al niks. " Chihiro je moet slapen." "Ik wil niet slapen! Ik wil Naar school! Ik wil mijn vrienden." mijn moeder zuchtte. "Chihiro... Wacht dan alsjeblieft nog twee dagen in de plaats van een. Dan mag je daarna naar school oké?" ik zuchtte. Ik wist dat ik deze discussie niet zou winnen. " oké mama." Ik besloot om braaf te doen wat ze wou. Snel zou ik weer naar school kunnen.