Hoofdstuk 5

Gelukkig had ik mijn bikini meegenomen want vandaag ging bijna iedereen zwemmen. Het was al erg warm in de ochtend en niemand wou weten hoe erg het zou worden in de middag. Ik voelde me nogal aangekeken toen ik in mijn gloednieuwe bikini aan kwam lopen. Mijn bikini was lichtblauw en ik had getwijfeld toen ik hem kocht omdat het voor mijn gevoel te sexy was voor mijn normale stijl. Zoals ik al had verwacht het resultaat, jongens die elkaar aanstoten, naar mij wijzen en dingen in elkaars oren fluisteren. Wat jaloerse en verbaasde blikken van meisjes toen ik voorbij liep. Ik voelde en blos op mijn wangen komen dus ik keek omlaag zodat niemand het zou merken. " Hey Chihiro!" ik zag Bolin uit het water op mij af rennen. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. Wat een spieren! niet overdreven hij was nog steeds heel slank maar je kon de blokjes van zijn sixpack tellen. " wow, Chihiro.. Die bikini staat je goed." dat maakte mij nog roder dan dat ik al was. "Thanks." " Chihiro!" ik voel twee armen om me heen. " hee Seira, je bent eindelijk klaar." ze knikt en giechelt. " zullen we dan maar het water in gaan?" vraagt ze. Ik knik. We lopen hand in hand het koude water in. Ik voelde opeens water in mijn gezicht spatten en zie vervolgens Seira met een grijns tegenover mij staan. " Jij... Die krijg je terug." ik sla een zo grote mogelijke hoeveelheid water haar kant op. Ik hoor haar gillen. En zo veranderde het in een groot water gevecht. Gelukkig had ik hierop gerekend en geen make up op gedaan. Zo bleven we nog een tijdje rondspetteren totdat we geen zin meer hadden. Ik deed mijn ogen dicht en begon op mijn rug te drijven. Na een tijdje kwam Seira met een idee. " Hey, zie je die boom daar?" " uhu" " zou het niet vet zijn als we daar vanaf in het water sringen?"  " uhmm.. Oké. Laten we het doen." ik vond het idee een beetje apart maar als ik Seira er gelukkig me maak... we klommen uit het water en een stukje de boom in. "Ga jij als eerste?" "bang?" peste ik haar. "nee hahah ik...." "haha ik ga al hoor, geen zorgen" ik stond en de duikerstand en maakte een duikbeweging naar voren. Ik voelde een tinteling door me heen gaan toen ik het water raakte. Ik voelde opeens een scherpe steek in mijn hoofd, door de schrik verloor ik al mijn adem. Toen werd het zwart voor mijn ogen. 

Ik zag hoe mij roze schoentje in het water was gevallen. Ik moest hem terug krijgen. Ik leun naar voren om het te pakken maar ik verlies mijn evenwicht en val in het water. Ik word overvallen door paniek. Ik weet niet hoe ik moet zwemmen! Ik hoor mijn moeder mijn naam roepen. Het water stroomt woest om me heen en ik kan nergens houvast krijgen. " maaamm!!!  Mammaaa!! Help me!! Papaaaaa!! " opeens voel ik dat ik word terug gedragen uit de rivier. Eindelijk, ik ben gered. Ik zie hoe mijn moeder mij vast houd en ik begin te huilen. " dankjewel mama !" roep ik huilend uit. " dat heb ik niet gedaan lieverd. Het was de rivier. Bedank de rivier." ik stond versteld dat een rivier dat kon doen maar ik was de rivier dankbaar. " Dank u wel, Kohaku rivier!" 

"Chihiro! Word wakker!" "gaat ze het redden?" " wat is er gebeurd?" ik hoor verschillende stemmen praten. " Chihiro kom op niet weg gaan!" hoor ik een meisje snikken, Seira. Ik wil mijn ogen open doen maar het lijkt of ik er geen controle over heb. " Laat me niet alleen, Chihiro!" ik voelde haar hand de mijne omklemmen. Ik wou mijn mond openen en zeggen dat ik oké was maar het lukte niet. Waarom lukte het verdomme niet? Toen hoorde ik nog een stem. " kom op Chihro, je gaat het halen. Dit gaat goed komen. Je gaat niet bij ons weg! " dat was Bolin. Zelfs Bolin was bezorgd. Ik moest ze laten zien dat ik oké was. Met alle kracht die ik in me had probeerde ik mijn ogen te openen. Eerste lukte het niet maar na een tijdje opende mijn ogen zich langzaam. Ik moest knipperen tegen het felle licht. Ik voelde twee armen om me heen. " o god, gelukkig Chihiro. Je bent oké." hoor ik Seira snikken. " Seira." Weet ik met moeite uit te brengen. Dan word het weer zwart voor mijn ogen.

"Hier, eet dit. Je moet iets eten van deze wereld. Anders verdwijn je."

Mijn lichaam deed pijn. Het leek alsof het in brand stond. Ik hoorde piepjes. Waar was ik? Wat is gebeurt? Oh ja, ik sprong in het water en toen... Mijn hoofd... Ik voel de pijn van mijn hoofd sterk aanwezig. En toen... Ik herinnerde me iets... Over vroeger, toen ik in het water viel. En over de plek met de vreemde wezens! Dit moest ik opschrijven! Maar eerst... Ik moest mijn ogen open krijgen. Ik deed mijn ogen open en tot mijn verbazing was het bijna net zo donker als toen ik mijn ogen dicht had. Maar de deur stond op een kier waardoor ik een paar dingen kon onderscheiden. Een raam, nog een deur, apparaten om me heen, ik lag in een bed en naast mij zat iemand. Diegene sliep. Ik draaide wat heen en weer maar tot mijn schrik deed het pijn. Ik hoorde mezelf kreunen en de persoon naast me bleek daardoor wakker geworden. "Chihiro, je bent wakker. O gelukkig." hoorde ik mijn moeder schrikken. " ik dacht dat ik je kwijt was lieverd. " ik voelde haar armen om me heen en ook al deed het pijn, ik wou dat ze daar bleven. Ik voelde dat ik ook begon te huilen. " het komt allemaal goed lieverd... Het komt allemaal goed, de dokters hebben mij verteld dat je je snel weer beter gaat voelen." fluisterd ze in mijn oor. Ze legde me weer terug in het ziekenhuis bed en zei dat ik moest gaan slapen. Ik knikte ook al wist ik niet zeker of ze het wel kon zien in deze duisternis. Maar voordat ik in slaap kon vallen moest ik nog iets vragen aan mijn moeder. "mama?" " ja, lieverd" "Ben ik vroeger in een rivier gevallen?" Het bleef even stil. "Ja, je wou je schoentje pakken maar je viel." "En heeft de rivier mij toen gered." "ja, tenminste als je daarin gelooft." "Welterusten mama." " Welterusten schat."