Part 1

Sofie’s pov
Daar sta ik dan, op de luchthaven van Zaventem, klaar om te vertrekken naar Holmes Chapel. Ik zal er voor 2 maand verblijven en er naar school gaan. Ik zal verblijven bij een gastgezin : moeder Anne en haar twee kinderen Harry en Gemma, en hun stiefvader Robin. Ik wist nog niet veel over hen maar had wel al met hen ge-e-maild en ze leken me heel aardig. Ik realiseerde me dat mijn vliegtuig bijna zou vertrekken dus gaf ik mijn ouders en broer nog snel een knuffel, en na nog een hele preek gekregen te hebben over dat ik voorzichtig moest zijn en beleefd kon ik eindelijk inchecken. Ik ging op mijn plaats zitten in het vliegtuig en vroeg me af wie er naast me zou komen zitten.Ik was verrast toen ik een jongen van ongeveer mijn leeftijd mijn richting uit zag komen. Hij kwam naast me zitten en lachte even."Hallo, ik ben Sofie,"zei ik. Eerst antwoordde hij niet maar toen hij doorhad dat ik tegen hem bezig was lachtte hij even en zei : "Aangenaam, ik ben Thomas." We praten wat over Engeland en wat we zoal gingen doen toen ik opeens een stem hoorde : we gaan zo dadelijk vertrekken,gelieve allemaal jullie gordels aan te doen en gsm's uit te schakelen.Eerlijk gezegd was ik wel bang, ik had nog nooit gevlogen... . Thomas moet gezien hebben dat ik me niet echt op mijn gemak voelde want hij zei : "als je bang bent knijp dan maar in mijn hand samen kunnen we dit wel aan."

Thomas’ pov
Ik wist niet waarom ik dat gezegd had, ik denk dat ik haar leuk vind.
Ze was heel erg lief en ze was heel mooi.Ik zag direct aan haar gezicht dat ze bang was, en ik wou haar gewoon een veilig gevoel geven. Maar toen ik zei dat ze mijn hand maar moest pakken, veranderde er iets. Ik denk dat ze het allemaal wat raar vond, maar ik bedoelde er niets mee.Ik was gewoon vriendelijk. Niets meer...