Try To Catch My Lovebug. 26

‘Na het concert mogen jullie naar voren lopen. Daar zijn allemaal van die mannen die mensen uit het publiek tillen als dat moet. Jullie kunnen jullie kaartje laten zien en dan worden jullie hier weer heen geleid,’zegt Big Rob. Je knikt.
‘Komt wel goed! We zien jullie straks weer! Er kan niets gebeuren, als jullie maar rustig blijven en blijven ademen,’zegt Joe.
‘Ja, komt goed. Jullie weten wel hoe het gaat,’zegt Kevin nu ook.
Je kijkt Mira aan en staat op. Ze geeft Joe nog een kus en loopt achter je aan.
Nick knijpt nog even in je schouder. ‘Zie je in het publiek,’zegt hij met een lach.
Je lacht en loopt achter Big Rob aan. Mira heeft haar arm door de jouwe gestoken. Voordat jullie er heen lopen geven jullie elkaar nog een knuffel. Iets wat jullie wel vaker doen als jullie elkaar plezier wensen en zeggen willen dat het allemaal goed is en goed zal gaan.
Jullie worden aan beide kanten begeleid door mannen die jullie begeleiden naar het vak. Er staan allemaal mensen, zoveel mensen die ongeduldig wachten totdat de show gaat beginnen. Ze kijken jullie vreemd aan.
Jullie worden over het hek heen getild. Het is even lastig om tussen de vele mensen te landen. Kwaad gaan ze wat opzij. Jullie staan helemaal vooraan, in het midden. Vlakbij de catwalk. De meeste mensen om jullie heen, negeren jullie en praten wat. Maar er zijn ook meisjes die jullie jaloers aankijken.
Het interesseert je niet. Jij bent hier en nu en het maakt je even niet uit hoe je hier bent gekomen.
Het licht gaat uit en de muziek die ze spelen als tijdvulling sterft weg. Zenuwachtig knijp je in Mira’s hand. Ze lacht en knijpt ook even hard.
Jullie worden ruw tegen het hek aan gedrukt. Je negeert het en blijft rustig. Gewoon adem halen, de druk accepteren, denk je bij jezelf.
Je hoort een gitaar sound en daar komt Kevin het podium op. Iedereen begint te gillen en Mira en jij doen even hard mee.
Ze beginnen Burnin’ Up te spelen. Luidkeels zingen Mira en jij mee. Jullie vinden het echt geweldig. De jongens zijn zo goed.
Je ziet dat Nick jullie zoekt. Zijn ogen gaan de voorste rij langs. Als hij jullie heeft gevonden begint hij te lachen. Je steekt je duim naar hem op. En Nick trekt een stoer gezicht, snel maak je een foto.
Na vier liedjes loopt Nick op de microfoon af. ‘Zoals jullie allemaal wel weten gaan er weer eens geruchten over een vriendinnetje die ik schijn te hebben. Dat zijn roddels. Ja, er is een meisje dat een hele belangrijke rol speelt in mijn leven, maar we zijn gewoon vrienden. Ze is zo’n iemand waaraan je alles vertelt wat je dwars zit, iemand waarbij je jezelf voelt. Iemand die je goed kent, iemand waarbij je voor niets schaamt. Iemand die je steunt en lief heeft, zonder iets met elkaar te hebben. Zo’n iemand heb ik gevonden, en ze is niet mijn lief! Laat dat gewoon even duidelijk zijn! En dan nu, de song die zij zo geweldig vindt, ja ze is hier vanavond.. En, we gaan gewoon helemaal los, vrienden of niet! We doen heerlijk gek, ‘cause that’s just the way we roll!’roept Nick enthousiast!
Tijdens zijn hele speech heeft hij jouw kant uitgekeken. Iedereen draait zich om en kijkt naar jou. Je lacht wat verlegen. Nick knipoogt naar je. Jij geeft hem een kushandje. Dan beginnen ze te spelen.
Je vindt het heerlijk, live is het nummer nog leuker. Mira en jij springen op en neer en gillen mee. ‘Dat was super lief wat hij zei,’fluistert ze na het liedje in je oor.
Je knikt. ‘Ja, hij heeft het precies zo omschreven als ik het ook zou omschrijven,’zeg je met een lach.
‘Hij is echt een goede vriend voor jou! Hij is zo lief voor jou!’zegt Mira lachend.
‘Haha, ja. Denk het ook. En Joe is een super lieve vriend voor jou,’zeg je met een knipoog tegen je beste vriendin.
Je kijkt weer naar de jongens. Ze rocken zo hard. Trots kijk je toe hoe je beste vrienden het hele publiek mee laten zingen met SOS. Je voelt je de wereld te rijk!

De show is over. Avril was geweldig. Zoals altijd. Jullie hebben nog nooit zo’n geweldige show gezien.
Tevreden lopen jullie achter de twee mannen aan richting de kleedkamers. Jullie kloppen op de deur en een stem roept dat jullie naar binnen mogen. Als je Nick ziet ren je hem in zijn armen.
‘Omg, dat was echt te lief wat je zei,’zeg je als je je langzaam uit zijn armen laat glijden.
Hij lacht. ‘Hm, ja. Maar het is gewoon de waarheid en ik wil niet dat je je ongemakkelijk gaat voelen omdat ze de hele tijd van dat soort dingen over ons schrijven. Ik dacht dat het misschien beter was om te zeggen hoe het echt is. Nu was de gelegenheid,’zegt Nick en kijkt naar de grond.
‘Uhu, snap ik. Geeft niet. Ik vond het gewoon super lief,’zeg je met een lach en knuffelt hem nog eens.
Jullie nemen plaats op de bank. Je geeft de andere twee jongens ook een knuffel.
‘Omg, jullie waren zo goed!’zegt Mira.
‘Ja, jullie zijn gewoon de besten,’zeg je lachend.