Living forever 13.4

Siva

ik had samen met Jay een tussenuur, maar die was in slaap gevallen boven op een boek in de schoolbibliotheek. Ik besloot wat door de gangen te gaan lopen en hoorde uiteindelijk muziek. Doordat de deur op een kier stond kon ik het muziek lokaal in kijken en Luppe zien spelen.
‘Zelf gecomponeerd?’ vroeg de docent en ze knikte een beetje aarzelend. ‘Het was zeer mooi.’ Een glimlach gleed over haar gezicht.
‘Dank u wel,’ fluisterde ze haast. Ze gaf de viool aan de docent en ging weer op haar plaats zitten.
‘Wel Nathan,’zei de docent. ‘Ik wil je wel graag horen zingen.’ De twee jongens die links in het lokaal zaten deden voor de grap hun oren dicht. Ik moest moeite doen om niet te grinniken. Zij hadden nog nooit een elf horen zingen.
Ik wel en voor het eerst wanneer Nathan zong luisterde ik niet echt. Ik keek naar Luppe naar haar prachtige ogen die naar mij terug staarden… wacht even. Terug staarden?
Ik voelde me knal rood worden en ik zag dat ze moeiten moest doen om niet in de lach te schieten. Ze focuste zich weer op Nathan en keek af en toe even naar mij.
‘Dat was prachtig, Nathan,’ zei de docent verbaasd. Nathan glimlachte en ging weer op zijn plaats zitten. Toen hij mij bij de deur zag staan, verschoot zijn gezicht. Hij schudde zachtjes met zijn hoofd en ik besloot terug te gaan naar de bieb.

‘Wah?’ vroeg Jay verbaasd toen ik hem wakker maakte.
‘Is je boek saai?’ vroeg ik glimlachend.
‘O,’ zei hij een beetje teleurgesteld. ‘Nee, het is niet saai.’ Hij liet me het boek zien. Het ging over de film Avatar. Ik glimlachte en ging naast hem zitten. Ik staarde wat voor me uit en dacht aan Luppe.
‘Niet aan haar denken,’ zei Jay. ik keek verbaasd naar hem, maar hij had niet eens opgekeken.
‘Hoezo..?’ begon ik.
‘Het lijd me af,’ bromde hij. ‘Je moet niet aan haar denken. Bovennatuurlijk en menselijk gaat niet samen. Punt, einde verhaal. Tenzij je wilt dat haar sprookje in een horrorfilm veranderd moet je vooral aan haar blijven denken. Vooral met haar blijven flirten. Vooral een relatie beginnen. Misschien kan je je hart cadeau doen aan haar.’
‘Wie zegt dat het verkeerd zal eindigen,’ zei ik verontwaardigd.
‘Ik,’ zei Jay. ‘Je bent vervloekt Siva. Onsterfelijkheid is een vloek. Ik geef je de kans om te leven zonder de pijn.’
‘Moet ik dan leven met het idee van wat als… wat als ik het wel gedaan had?’ vroeg ik.
‘Ja,’ zei Jay beslist. ‘Wat denk je dat ik me iedere dag afvraag. Wat als ik niets met Rochelle was begonnen. Was ze dan oud geworden. Had ze kinderen gekregen. Was ze gelukkig geweest? Wat als is het begin van de meest gevreesde vraag, maar die vraag zal er altijd zijn.’
‘Maar…’ begon ik weer.
‘Geen maar Siva,’ zei Jay. ‘Je weet zelf ook dat het verkeerd gaat lopen. Je wilt het alleen niet zien.’ Ik zuchtte en wilde een heel koppig antwoord geven dat hem zou overtuigen dat het bij mij wel goed zou komen, maar voordat ik iets kon zeggen werd mij mijn adem ontnomen. Luppe liep de bieb in, ze glimlachte naar mij en liep naar ons toe.
‘Mag ik er bij komen zitten?’ vroeg ze een beetje verlegen.
‘NEE,’ gromde Jay en ik keek hem woedend aan.
‘Niet op hem letten. Hij heeft zijn maandelijkse feestje,’ zei ik snel en ik schoof een stoel voor haar naar achter. ‘Heb je niet muziek nu?’
‘We moeten een liedje gaan schrijven,’ zei ze. ‘We mochten de school door lopen om inspiratie op te doen.’
‘Weet je al waar het over zal gaan?’ vroeg ik.
‘Wel als ze hier blijft zitten zal het over gedoemde verliefden gaan,’ bromde Jay. ‘waar uiteindelijk de ene de dood vind en de ander voor altijd met pijn en schuld door zal moeten leven.’
‘Nee,’ zei Luppe zachtjes. ‘Het zal gaan over een vrouwe die verliefd is op een man beneden haar stand en uiteindelijk hem te moeten laten gaan. Om dan aan het einde van haar leven een brief van hem te vinden die zegt dat hij voor altijd van haar zal houden.’ Ze pakte haar ketting en speelde er wat mee.
‘Rosalyn en Maximilan,’ zei ik. Ze keek me verbaasd aan. ‘De dame en de heks.’