35.

‘Had ik al gezegd hoe mooi je vanavond weer bent?’ zei vader plots. Ik dacht even na en zei ‘Nee, ik geloof van niet’ ‘Oh nou… bij deze dan’ ‘Bedankt’ glimlachte ik. ‘Je wordt al zo groot’ zuchtte hij. ‘Ik weet nog toen je 5 was dat je elke dag met me wilde dansen’ lachte hij en ik lachte mee. Nadat de muziek was afgelopen gingen we allen weer aan de kant. Moeder liep weer het podium op en zei ‘En dan nu de dans waar iedereen op gewacht heeft. Mogen de heren ieder een doosje pakken met de naam van uw dans partner. Daarna gaan we een paar oefen dansen doen en de beslissende dans. Onder tussen zal ik de jury leden bekend maken. Sophie Ellena Sounière, Dean Thomas Queen en ik zelf’ onder tussen hadden alle heren een doosje gepakt en open gemaakt. Een van mijn neven kwam naar me toe gelopen. Hij was een jaar ouder en dus ook een kop groter. Hij had pik zwart haar en een licht getinte huis door de zon en vel blauwe ogen. 2 jaar terug waren we ook dans partners en hadden we gewonnen. ‘Mag ik deze dans van u schone dame?’ hij boog lichtjes en stak zijn had naar me uit. ‘Maar natuurlijk mijn heer’ en ik nam zijn hand aan. Hij heet Dave Dan Sounière, de familie aan mijn moeders kant was Frans. Daarom zitten al mijn nichtjes en nichten op Beauxbaton. Op de dans vloer dansten we de sterren van de hemel. Naast het dansen kon ik ook erg goed met hem praten. We hadden soms hele serieuze gesprekken maar ook hele melige gesprekken, we konden elkaar alles vertellen. Zo wist ik dat hij een oogje had op Veronique een van de vriendinnen van zijn zus. Na 3 keer geoefend te hebben gingen we aan de kant om wat te drinken. ‘En wat wilt deze dame drinken?’ ‘Pompoensap alstublieft’ grinnikte ik. ‘Maar natuurlijk’ hij liep we en kwam even later weer terug met 2 glazen koud pompoensap. Gulzig dronk ik het op. ‘Zo Mevrouw heeft dorst’ hoorde ik een irritante schelle stem achter me zeggen. Ik verslikte me en moest hoesten. Dave klopte behulpzaam op mijn rug. ‘Oh help’ mompelde ik toen ik uitgehoest was. Dave grinnikte. Ik draaide me om en zette en fake glimlach op. ‘Ook hoi Bram’ zei ik. Bram van een van mijn neven en de zoon van mijn oom van moeders kant. Ik mocht Bram echt totaal niet. Vorig jaar had hij een crush op me gekregen en begon me te stalken en heel veel brieven en cadeautjes te sturen. Hij had me zelf geprobeerd te zoenen! Ik was gaan gillen en had hem een perfecte rechtse op zijn neus uitgeoefend. Die nu nog een beetje scheef stond omdat ik hem had gebroken. Mijn en zijn ouders waren naar ons toe gestormd en ik was huilend in mijn moeders armen gevallen en had het hele verhaal verteld. Ze geloofde me en waren niet eens boos dat ik zijn neus had gebroken! En nu wou hij me helaas alleen nog maar meer. ‘Hoe gaat het met je neus?’ vroeg ik liefjes. Ik hoorde Dave achter me zijn lach inhouden. Bram was even van zijn stuk gebracht en was wit weggetrokken. Hij herstelde zich weer en zei ‘Prima dank je dat je het vraagt’ hij stapte dichterbij en fluisterde zwoel in mijn oor ‘Ik weet wel dat je me wilt, je beseft het alleen nog niet’ ik voelde een stevige greep om mijn middel, voor ik iets terug kon zeggen werd ik zachtjes achter uitgetrokken en stond Dave voor me en zei ‘Luister eens maat ze wilt je niet oké, dus laat haar met rust en zoek een ander slachtoffer buiten de familie’ voordat Bram iets terug kon zeggen draaide Dave zich om en begeleide me naar de andere kant van de zaal. Daar barste ik in lachen uit, Dave keek me raar aan. ‘Je had zijn gezicht moeten zien!’ hikte ik. Hij barste ook in lachen uit.