Hoofdstuk 1: Worried

Renesmee:

'Nessie?' hoorde ik zijn zachte stem achter me vragen. Ik draaide me zo snel als ik kon om, om zijn gezicht te kunnen zien.'Ja'zei ik zachtjes en een beetje twijfelend. Hij lachte breed om mijn haastige reactie.'Is er iets mis?'
'Nee, waarom vraag je dat?'
'Nee zomaar. Je lijk de laatste tijd een beetje bezorgd.'
'O echt'zei ik verbaasd'is het zo duidelijk?'
'Renesmee Carlie Cullen. Als er iets mis is moet je me dat zeggen' hij spreekt me zelden aan met mijn voledige naam. hij vond hem veel te lang en niet eens mooi klinken.
'het is gewoon'stotterde ik,'je bent de laatste tijd zoveel weg met het pack. Ik maak me zorge om jou' Ik wist wat zijn andwoord ging zijn maar toch sprak ik de zin uit.
'Nessie toch'zij hij terwijl hij zijn hoofd schudde en me stevig beet pakte.'je weet toch dat je je echt geen zorgen hoeft te maken om mij. Ik dacht al dat er serieus iets mis was. maar ik had het moeten weten, wat dat betreft lijk je zo erg op je moeder.'hij lachte zijn Jacob lach weer e al mijn bezorgdheid was weg maar ik was nu een beetje gefrustreerd. ik had er een hekel aan als hij me weer met mijn moeder vergleek, maar hoe kon je nou kwaad blijven op zo'n lief en eerlijk gezicht.
'Ja, je zal wel gelijk hebben.'zei ik nog zachter dan normaal en dacht aan mijn mooiste herinneringen met hem. Hij lachte bij het zien hiervan en gaf mee een lange zoen op de mond. terwijl ik nog een beetje naduizelde van deze zoen zei hij zachtjes,'Ik heb altijd gelijk'. Hij lachte breed en gaf me nog een lange zoen.

als dit hoofdstuk aanslaat ga ik verder dus laat lekker je mening achter(flower)