Onverwachte ontmoeting ...8...

Na een paar uurtjes rondgewandeld te hebben in de stad besluiten we maar een einde te maken aan deze gezellige namiddag.

“He, spijtig dat het alweer avond is. Ik vond het echt gezellig, we moeten dat snel nog eens een keertje over doen!!” zegt Bill. “Ik ga je zo hard missen he als we weer verder gaan” een treurig glimlachje siert zijn mond.

“ja, ik vond het ook heel gezellig en ik vind het echt wel stom dat je zo weer weg moet, maar je moet al je fans de tijd van hun leven geven! Ik kan het niet echt weten, maar ik veronderstel dat het je toch een heel goed gevoel moet geven als je je fans kan plezieren elke keer opnieuw.” praat ik hem wat moet in, ook al heb ik liever dat hij in mijn buurt zou blijven rondhangen, zodat we nog wat meer tijd met elkaar kunnen hebben en elkaar beter leren kennen, ook al heeft deze dag wel goed geholpen.

“ja, idd dat geeft echt een super gevoel, dat moet je hebben meegemaakt, want ik kan het niet beschrijven hoe hard ik het ook probeer. Maar dat neemt toch niet weg dat ik je een hele leuke meid vind en dat ik graag nog wat meer tijd met je zou doorgebracht hebben voordat ik zou moeten vertrekken.” zegt hij wat sip.

OMG kan hij mijn gedachten lezen ofso?
“ja, Bill dat zou ik ook veel liever hebben, maar dat gaat echt niet. Ik heb echt niet genoeg geld om met je mee te reizen en dan heb ik ook nog school waar ik niet onder uitkan, hoe hard ik dat ook elke keer probeer.” ook mijn humeur is er heel wat minder op geworden in deze paar minuten.

“OOO, maar ik heb een idee, waardoor we het afscheid nog een beetje langer kunnen uitstellen!!!” roept hij plots enthousiast.

“ssssshhhhtttt Bill!!! Niet zo hard straks herkennen de mensen je nog en dan heb je de hele dag je best gedaan voor niets!!!” roep je geschrokken. “ maar wat voor idee zit er in je hoofd?” vraag je nieuwsgierig.

“Wel ik had eigenlijk beloofd aan de jongens dat ik je mee zou nemen zodat ze je konden ontmoeten” zegt Bill en als je je niet vergist kan je een blosje op zijn wangen waarnemen.

“oo, dat zou ik graag willen, maar helaas moet ik naar huis, want anders heb ik ruzie met mijn mama en het is nu juist weer bijgelegd” zeg ik een beetje somber.

“o, maar dan passeren we toch eerst langs jou thuis en dan vraag ik of ik je nog even aan wat vrienden mag voorstellen.” zegt hij, alsof hij een antwoord heeft op alles.

“ja, dat is echt een heel goed idee!!! ik ben wel wat nieuwsgierig naar die band van u” zeg ik lachend.