* Hoofdstuk 13

Ik probeer de gezichten van de tributen te onthouden. Alles gaat in chronologische volgorde, wat betekent dat eerst de boetes van district 1 te zien zijn. Allebei de tributen zijn beroeps en bieden zich vrijwillig aan. Een stevig gebouwde jongen met zwart haar en donkere ogen die er in eerste instantie niet uitziet als een jongen die weet hoe je moet overleven en een meisje, lang, blond haar, blauwe ogen, beeldschoon. Hoewel haar uiterlijk zegt dat ze een teder meisje is, zegt haar blik dat ze er klaar voor is om de Spelen te winnen. Zo gaat het per district door. Jongens die twee koppen groter zijn dan ik, sterk gebouwd zijn en met een meedogenloze blik in hun ogen. Meisjes die er bijna bij neervallen als ze hun naam horen maar zich snel weer bovenop helpen door angstig maar sterk naar het podium lopen. En dan zie ik hem. District 11. Een jongen, slechts één kop groter dan ik en redelijk stevig gebouwd. Halflang, donkerbruin haar en hazelnootbruine ogen die een sterke maar zachte blik hebben. Hij is een soort personificatie van de herfst. Op het moment dat zijn naam genoemd wordt en hij in beeld komt, sta ik op en loop in gechoqueerde toestand naar het beeld waar ik mijn hand op leg als ik er ben. Ik weet dat iedereen mij verbaasd aankijkt maar ik let er niet op. Ik blijf naar het beeld staren en haal mijn ogen er niet meer vanaf, zelfs niet als district 12 al aan de beurt is. “Zeg, kan je uit de weg gaan? Ik wil zien hoe sterk ik naar het podium loop.” Ik weet dat het de stem van Declan is maar ik negeer het. Na een tijdje legt iemand een hand op mijn schouder. “Gaat het wel?” hoor ik Peeta’s stem. Ik schud mijn hoofd terwijl ik mijn blik geen moment loslaat van het beeld. Ik wordt meegetrokken en mee naar een hoekje gebracht. Peeta heeft zijn handen op mijn schouders en kijkt me bezorgd aan. Ik kijk nog steeds naar het beeld. Het word me te veel en tranen lopen langs mijn wangen naar beneden. “Wat is er aan de hand?” vraagt Peeta als hij merkt dat ik niet voor een conversatie vatbaar ben. Ik leg het hem zo simpel als maar kan uit: “De jongenstribuut van district 11 is Daz Leslie, mijn beste vriend.”