~06~ Caitlynn uit logeren

Toen ik het huis uit het raam van de auto zag, verscheen er een glimlach om mijn mond. Ik zat op een verhoging zodat ik het kon zien, en daar was ik heel blij om. Eindelijk weer naar Louis!
Louis, mijn neef, maar niet mijn echte neef. Mama had het een keer aan me uitgelegd, maar dat was ik al vergeten. Ik noemde hem gewoon mijn neef.
Een paar jaar geleden had ik hem op tv gezien, hij was aan het zingen. Toen waren er ook nog vier andere jongens bijgekomen, en ze waren een band. Er waren veel meisjes die mij kenden, omdat ik het nichtje van Louis was. Het was raar, maar ook wel leuk, want er waren heel veel kinderen die met mij wilden spelen.
Ik kon niet wachten om hem te zien, en ook de anderen.
'Mama?' vroeg ik.
'Ja, Caitlynn?' antwoordde mama.
'Zijn we er al?'
'Ja, we zijn er bijna.'
Jippie! Elke seconde kwam ik dichterbij Louis, dichterbij de maand die ik daar zou logeren.

We stapten uit de auto en mama tilde me op.
'Heb je er zin in?' vroeg ze.
'Ja! Heel veel!' zei ik. Ik kon het wel van de daken af schreeuwen, zo blij was ik dat ik mijn neef weer zou zien.
'Maar ik ga je wel missen hoor, mama!' voegde ik eraan toe. Mama en papa gingen op vakantie en daarom ging ik voor een maand bij Louis logeren.
Ze glimlachte en gaf me een kus op mijn kruin. 'Wij jou ook, Cait.'
Ze pakte mijn spullen uit de achterklep van de auto en liep met mij naar het gebouw.
Al voordat we bij de deur waren stond Louis in de deuropening met zijn armen wijd open. Ik probeerde me los te wurmen uit mijn moeders armen en rende gelijk naar hem toe. Ik klemde me vast aan zijn benen.
Achter hem verschenen nog een paar benen. Ik herkende zijn lach, het was Liam.
'Caitlynn! Leuk je weer te zien!' riep Louis.
'Ik heb je gemist, Louis!' zei ik. Ik liet hem nog steeds niet los.
Hij lachte. 'Ik jou ook, en de andere jongens ook. Fijn dat je er weer bent, kleine meid!'
'Hé!' Quasi-boos keek ik hem aan. 'Ik ben al zes, hoor!'
'O ja, dat was ik even vergeten. Sorry, Cait. Grote meid.'
'Dat is beter.' Dankbaar keek ik hem aan.
Hij liet me jammer genoeg los. 'Ga jij maar eventjes de rest begroeten, dan heb ik tijd voor mama.'
'Oké,' zei ik en vrolijk huppelde ik naar Liam.
'Hé, grote meid, lang geleden!' Ook hij knuffelde me. 'Wat ben je gegroeid!'
Trots knikte ik. Daarna rende ik naar de huiskamer, waar Niall, Harry en Zayn zaten.
Ze kwamen tegelijk naar me toe en trokken me in een groepsknuffel.
'Caitlynn!'
'Daar hebben we ons favoriete meisje,' zei Harry.
Ik glimlachte. Ze waren lief.
'Cait!' riep mama vanaf de deur. Ik rende weer terug.
'Ik ga weer, veel plezier hè?'
Ik knuffelde haar en zei:'Jij ook met papa!'
Ze gaf me nog een kus en ging daarna weg.

Even later zaten we met zijn allen in de huiskamer.
'Willen jullie voor me zingen?' vroeg ik?
Er verscheen een lach op alle vijf de gezichten.
'Natuurlijk,' zei Louis.
Zo gezegd, zo gedaan. Niall pakte de gitaar en sloeg een paar akkoorden aan.
Ze begonnen met zingen en de harmonie in het refrein klonk prachtig. Aan het eind klapte ik in mijn handjes, die Louis daarna vastpakte.
'Wil jij nu meezingen?'
Ik twijfelde even, maar bedacht me toen: waarom ook niet?
Niall begon met de akkoorden van Forever Young, wat ik een heel leuk liedje vond.
Afwachtend keken ze me aan. Ik moest dus beginnen.
'Let's dance in style, let's dance for a while.
Heaven can wait, we're only watching the skies.
Hoping for the best, but expecting the worst.
Are you gonna drop the bomb or not?'
Toen zette Harry in en we zongen het hele liedje af.
'Je bent een schat, Caitlynn.' Ze stemden er allemaal mee in.
Dit zou nog eens een leuke maand worden.