Chapter 07

2 weken later
Sammy POV

Net als ik de laatste dingetjes aan mijn haar aan het doen ben, gaat de bel. Dat zal Nicolai wel zijn. Shit en pap en mam zijn nog niet weg. Neeee! Moet ik hem ook nog gaan voorstellen. Bah daar heb ik helemaal geen zin in! Maargoed, het moet maar. Ik ren naar onder zodat ik de eerste ben die de deur open kan doen. Ik was even vergeten dat ik een date had met Nicolai. Wauw wat is hij knap en schattig in normale kleding. ‘Hee! Kom binnen!’ zeg ik enthousiast en ik hou de deur voor hem open. ‘Dankjewel,’ zegt hij verlegen. Hij loopt de woonkamer in en ziet mijn ouders zitten. Hij aarzelt geen minuut en loopt naar ze toe. ‘Hallo, ik ben Nicolai,’ zegt hij tegen mijn moeder en mijn vader en hij geeft ze een hand. ‘Hee Nicolai, leuk je te onmoeten!’ zegt mam lief. ‘Ik heb je natuurlijk al vaker gezien!’ zegt pap en hij geeft hem een klap op zijn rug. Nicolai kijkt een beetje vreemd naar pap dus ik besluit om het even te verduidelijken. ‘Ehm, pap is fan van Ajax,’ maak ik hem duidelijk. ‘Ooh!’ reageert Nicolai lachend. ‘Ik snapte even niet wat u bedoelde!’ zegt hij eerlijk. ‘Ja, ik ben al heel wat jaartjes fan van Ajax!’ zegt pap trots. Dan besluit ik dat dit wel weer genoeg was voor vandaag en vraag ik Nicolai of we zullen gaan. Hij reageert bevestigend. ‘Waar gaan jullie eigenlijk naartoe?’ vraagt mam nieuwsgierig. Ik heb eigenlijk geen idee.. dan reageert Nicolai ‘Oh dat is een verrassing, maar we zijn wel weer op tijd terug hoor!’ zegt hij er direct achteraan. ‘Dat is goed hoor! Sammy je hebt een sleutel bij je hè?’ vraagt mam na. ‘Jep!’ reageer ik en ik loop naar de deur. ‘Doei mam en pap, tot straks!’ zeg ik. ‘Doei!’ zegt Nicolai. ‘Hajjeh!’ zeggen pap en mam. Beschamend loop ik naar buiten. ‘Hajjeh?’ vraagt Nicolai lachend aan me. ‘Haha, ja dat is wat we hier zeggen in plaats van doei..’ leg ik hem uit. Hij doet de deur voor me open – wat lief! - en stapt dan zelf in. ‘Dus.. waar gaan we naartoe?’ vraag ik hem..

Nicolai POV
‘Haha. Nou omdat ik je niet in spanning wil houden, leek het me leuk om wat te gaan eten en dan naar de film te gaan? Lijkt jou dat ook leuk?’ vraag ik aan haar. ‘Ja! Dat is prima! Maar naar welke film gaan we dan?’ vraagt Sammy aan mij. ‘Er draait nu best een toffe film, inception heet hij!’ zeg ik enthousiast. ‘Ja! Dat is die met Leonardo DiCaprio hè!’ antwoordt Sammy trots. Hmm, misschien niet de goede keuze als ze dan de hele film zit te zwijmelen op die vent. Maar als ik dan haar ogen zie stralen als ze me aankijkt, besluit ik toch maar dat dat een goed idee is. ‘Ja! Dan gaan we daar naartoe!’ zeg ik. De rest van de autorit praten we over van alles en nog wat, over haar familie – die me overigens heel aardig lijken – en mijn familie, mijn reis van Denemarken naar hier.. Het lijkt net of ik haar al jaren ken! Wat is ze toch leuk zeg.
Als we zijn aangekomen in het restaurant schuif ik haar stoel netjes aan en ga ik tegenover haar zitten. Over een romantisch diner met kaarslicht gesproken… We praten het hele diner lang over van alles en nog wat. Het is echt super gezellig! Als ik ga afrekenen – de man betaalt – loop ik langs een tafeltje met 2 mensen. Ik stoot per ongeluk tegen het glas aan van het meisje en schaam me diep. ‘Oh sorry!’ zeg ik en ik zet het glas recht. Gelukkig heb ik nergens geknoeid en zou ik verder kunnen lopen. Dan kijk ik het meisje aan de ogen. Nee! Dat kan niet! Direct kijk ik naar de jongen. Ja hoor, zoals verwacht. Het meisje kijkt me speels aan. ‘Tja, Nicolai, je bent niet altijd de handigste geweest,’ zegt ze gemeen. Ik kijk haar een keer doordringend aan en loop verder. Ik hoop echt heel erg dat Sammy dat niet heeft gezien! Ik betaal en loop via een andere route terug naar het tafeltje. ‘Zullen we?’ lach ik naar Sammy. ‘Ja, is goed!’ zegt ze enthousiast. Hmm, zo te zien heeft ze er niks van gemerkt. Als we weglopen sla ik haar arm om me heen. ‘Zo, en dan gaan we nu naar die Leonardo diCaprio van jouw!’ zeg ik lachend, terwijl ik haar een knipoog geef.

Sammy POV
Als we in de bioscoop zitten kan ik me echt niet concentreren. Ik voel zo goed dat hij naast me zit, zonder dat we elkaar aanraken. Ik ben me super bewust van mezelf en durf nauwelijks adem te halen. Toch voel ik me ook heel veilig zoals hij naast me zit, zo rustig. Ik kijk stiekem naar hem. Hij zit volgens mij echt helemaal in de film. Dan kijkt hij me opeens aan en glimlacht hij. Ik glimlach terug. O god! denk ik – we gaan nu toch niet kussen hè? Ik ben echt een schijtbroek!. Dan pakt hij mijn hand vast en kijkt hij weer naar de film. Oef, nu kan ik het echt niet meer. Ik krijg het er zo warm van. Gelukkig volgt hij de film, want anders zou mijn gedrag volgens mij te erg opvallen. Ineens denk ik aan het advies van Loïs – ga ervoor! Je ziet wel wat er van komt! – en besluit ik om tegen zijn schouder te gaan liggen. Aan het einde van de film laten we onze handen los en is het even ongemakkelijk. Tja, wat moet je zeggen na zo’n film. ‘En wat vond je van de film?’ vraagt ik hem. ‘Leuk! Al moet ik eerlijk bekennen dat ik het niet helemaal gevolgd heb!’ zegt hij verlegen. Shit! Dadelijk heeft hij het in de gaten gehad dat ik het zo warm had! ‘Waardoor kwam dat dan?’ vraag ik. ‘Door jou,’ zegt hij eerlijk. Ik merk dat ik begin te blozen. Nicolai moet ervan lachen. ‘Ah, je bent zo schattig als je bloost,’ zegt hij. ‘Hou op!’ zeg ik, semi- bedreigend. Nu moet hij nog harder lachen. Pff, ik besluit om maar vooruit te lopen naar de auto. Gelukkig snapt hij mijn hint en komt hij snel naast me lopen. ‘Hé!’ zegt Nicolai, ‘Ik vond het echt gezellig!’. ‘Ik ook!’ zeg ik blij.
Als we thuis zijn aangekomen merk ik dat ik helemaal zenuwachtig ben. Shit. Wat moet ik nou doen? Hem knuffelen? Een zoen op zijn wang geven? Op zijn mond? Waarom is dit zo ingewikkeld? Dan stapt Nicolai uit en doet hij de deur voor me open. Wat is hij toch een schatje! Voordat ik het weet pakt hij me vast en kijkt hij me diep in de ogen aan. ‘Ik vond het echt super gezellig Sammy! Ik hoop dat ik je snel weer zie!’ zegt hij, en hij geeft me een zoen op mijn wang. ‘Ik hoop het ook!’ zeg ik verlegen. Ik loop naar de deur en kijk nog een keer achterom, waar Nicolai nog steeds bij zijn auto staat te wachten. Ik zwaai naar hem en doe dan de deur open. Wat was hij leuk zeg! Ik voel de vlinders in mijn maag op en neer dansen van geluk.