Page 2
“There is never a time or place for true love. It happens accidentally, in a heartbeat, in a single flashing, throbbing moment.”
Nee, nee dit kon gewoonweg niet waar zijn.
Toen ik mijn appartementje binnenkwam was het me nog niet opgevallen. Nu ik wakker ben, word het me duidelijk. Niet alleen heb ik barstende koppijn en een kater van hier tot in Narnia, ik heb een hoop huiswerk nog te maken, mijn koffie is op. En dan het drama; het aquarium, het dak is er half afgeschoven, ernaast ligt een plas water en Mr Darcy (de kat) ligt moordzuchtig te wachten tot Jane (de vis) uit haar kasteeltje komt. Zij had zich daar verstopt nadat Mr. Darcy op geweldadige wijze Lizzy Bennet (de vis) had verorberd. Ik zet hem als de straf in de badkamer met enkel droge brokken en een kommetje water. Eigen schuld!
Nadat ik alles heb opgekuisd heb ik dringend nood aan Koffie. Met een grote K.
Ik sluit het appartement af en ga op weg naar het koffiehuisje van Meg. Ze is de moeder die ik wens maar nooit heb gevonden bij m’n eige overbezorgde moeder. Ze was altijd zo overbezorgd dat het té werd, ik verwijt mijn mama niets, maar het werd te veel. Hoewel we aan de Upper east side leefden en ik dus eigenlijk een soort Blair Waldorf zou moeten zijn, liet mijn ma dat niet toe, op tijd thuis zijn, altijd smsen waar ik was. Nu nog, maar dan minder, ik was blij dat ik eraan ontsnapt was.
Maar zoals ik al zei Meg is mijn knuffelmam. Zodra ik binnenkom in haar koffiehuisje ziet ze dat ik nood heb aan koffie. “komt eraan Lietje” ze neemt direct een kop om mijn lievelingskoffie klaar te maken. De schat! Ik loop haastig naar Mijn tafeltje zonder te horen wat ze er nog bij roept.
Tot mijn grote ontzetting zit er iemand aan Mijn tafel! Dat Meg dat zelfs toegelaten heeft. Ik sta met een mond open tot op de grond. En ik ben in een slechte bui. Voor het arme slachtoffer (hij heeft zijn gezicht verborgen achter een enorme krant) weet wat er gebeurd, gooi ik mijn boeken op tafel en begin een redevoering waar die oude Romeinse redevoerder Cicero een puntje aan zou kunnen zuigen. “Sorry maar dit is Mijn tafel, dat was het en dat zal het blijven. Ik heb juist een hel van een nacht achter de rug. Ik ben gekust door een wildvreemde, Mr Darcy heeft Elizabeth Bennet opgevreten en ik bezwijk onder de taken voor school, dat u mijn tafeltje inpikt kan er net niet meer bij.” Zo ga ik nog wel even verder. De man blijft rustig zijn krant voorlezen. “hebt u hier dan niks op te zeggen?”. De man doet zijn krant naar beneden, “Mr Darcy heeft Elizabeth Bennet opgegeten? De laatste keer dat ik Jane Austen las, trouwden ze en leefden ze nog lang en gelukkig”. Hij vouwt zijn krant op en legt die voor hem op de tafel. “Ik..” verbaasd dat hij Jane Austen zelfs maar heeft gelezen.
“Ow fuck…”wanneer ik zie tegen wie ik ben uitgevlogen.
Reageer (1)
Oehh spannend!!
1 decennium geledenSnel verder!