XXVIII. No danger, no fun ;D

'Remi, Marcus, jullie twee kunnen goed met Computers werken. Ik wil alles van info die je me maar kan geven over dat nest.' zei ik kortaf. Leah liep met Remi mee.
'Freek en ik gaan nog vampiers zoeken die we weten wonen, de Denali's die terug naar huis zijn, Dani, jou vrienden die je tien jaar geleden meegebracht had, mensen die wij kennen. We overtuigen ze om zich bij ons aan te sluiten.' zei ze kortaf. Ik knikte. Als zij die taak op hen wilden nemen, mij best. ZIj kenden vampiers die de cullens niet kenden.
'Dus we gaan het echt proberen, voor het eerst in de geschiedenis zo veel mogelijk vampiers bijeen brengen?' vroeg Akshay. Ik knikte.
'Misschien is het geen goed idee, maar dat is het enige dat ik kon bedenken.' zei ik zacht.
'Venna? Jij houdt van avontuur is het niet?' vroeg ik zacht. Zij en Embry keken op.
'Wat is onze opdracht?' vroeg ze glimlachend. ik zuchtte... ik vond het verschrikkelijk om dit te moeten voorstellen maar.. er was geen andere keus.
'Je hebt me een tijdje geleden, toen we net terug waren, voorgesteld dat je naar Amerika zou kunnen gaan.' mompelde ik. Ze grijnsde enthousiast.
'Ja mag, maar pas alsjeblieft goed op. Zorg dat niemand je door heeft. Embry, jij ook. Voor jezelf, de andere wolven en voor het mogelijke verassingseffect op het andere kamp.' zei ik. hij knikte en liet zich gewillig meetrekken door Venna die meteen alles begon te regelen. Ze had voorgesteld om samen met Embry te gaan ... dingen in de gaten houden in Amerika. Ze had vanaf het begin al gedacht dat er een oorlogsverklaring onze kant uit zou komen. Jinx, Seth, Askshay, Sacha, Tonia, Dagmar en Felix keken me afwachtend aan.
'Ik zou voorstellen dat jullie jullie vechtkunsten gaan verbeteren met de hulp van Sacha en Akshay, en je klaarmaken om het ook aan anderen te leren. Felix, zou jij samen met Abel en Gregory willen zorgen dat er voor iedereen ruimte is, als er extra gasten komen? Dagmar, jij en ik gaan patrouilleren in de buurt, vergeet dat lieve, gevaarlijke tandenstokertje (= ZIJn zwaard ) van je niet. We gaan zover als we kunnen, zover tot het veilig is.' zei ik. Dagmar knikte en ging zich omkleden.
'En niké?' hoorde ik een jongensstem achter me vragen. Ik draaide me verbaast om, om mijn kleine adoptiebroertje met zijn handen in zijn zij te zien staan, wachtend op een opdracht. Ik dacht dat ik wel wist wat hij wou.
'Zou je het zien zitten om met ons mee te komen, Met Dagmar en ik? We kunnen misschien wel wat hulp gebruiken.' zei ik. Hij grijnsde en knikte. Hij zou met niets anders ingestemd hebben.

Felix vertrouwde het niet, hij wou niet dat ik alleen met Dagmar en Niké ging rondlopen om te kijken of er geen nieuwe vampiers rondliepen. Hij wou meegaan, maar ik probeerde hem er zo vriendelijk op te wijzen dat ik hem al iets anders gevraagd had. Hij had uiteindelijk wel toegestemd "omdat ik de Vampire Princess was". Niet dat ik dat een echt leuke reden vond, maar goed. Het was maar goed dat hij de reden ertoe niet kende; als er iets met ons drieën gebeurde, zouden mijn kinderen op zijn minst hun vader nog hebben....