004

De volgende middag zat ik rustig met mijn vriendinnen op een bankje. Heel de dag hadden al verschillende mensen mij al aangestaart, maar echt iets durven zeggen of roepen had niemand nog niet gedaan, tot nu dan. Een klein groepje jongens van een vriendin van mij haar klas, kwam rond ons staan en vroeg aan me of het echt waar was van dat ik naaktfoto's had gestuurt, maar ook wouden ze weten waarom ik dat had gedaan. Zelf legde ik op die moment rustig uit van dat die jongen waar ik toen mee samen was die fotos aan me had gevraagt. Plotseling kwam er als maar meer volk rond ons staan tot er na een tijdje bijna heel de school rond stond. Dit keer riepen mensen wel dingen zoals hoer en slet en overal rondom mij begonnen mensen dingen te vragen. Hulpeloos keek ik rond zochtend naar mijn vriendinnen die een seconde geleden nog bij mij zaten, maar ze waren weg. Paniekerig liet ik mijn hoofd in mijn handen zakken tot ik opeens iemand mijn pols voelde vastnemen en me uit heel de chaos trok.

Dankbaar keek ik op en zag dat het Sophie was, een meisje van bij mij in de klas. Huilend liet ik me in haar armen vallen. Mijn leven was gewoon verwoest. Even later kwam terug bijna heel de school rondom mij staan, maar daar stak de leerkracht van toezicht een stokje voor. Ze zei tegen iedereen dat ze me even moesten met rust laten, en telkens als er nog maar een leerling richting mij kwam stuurde ze hem/haar weg en daar was ik die leerkracht wel dankbaar voor.