Dance! - part 11

We sloten onze fietsen en liepen de stad in. ‘Daar moeten we in!’ Riep Axelle terwijl ze wild op een chanel winkel wees. ‘Dat is toch veel te duur?’ ‘Het is maar 1 keer per jaar.’ ‘Daar heb je gelijk in.’ We stapte binnen en keken rond. ‘Zouden we toch niet beter naar een gewone winkel gaan?’ Vroeg ik toen ik niks vond. Ze knikte.
Na een paar uur shoppen was het 6 uur en sloten de meeste winkels. ‘Nog even iets drinken voor we naar huis gaan?’ ‘Ik zou misschien mijn wiskunde zelf moeten maken, en ik had beloofd Martijn nog te helpen met 1 of ander ding. Maar vraag me niet wat.’ ‘Ok, ik zie je morgen.’ Zei ze en gaf me nog een knuffel. Niet veel later was ik thuis en zette mijn fiets terug in het fietsenrek. Ik besloot Martijn eerst te helpen. Ik kon stond voor zijn deur en begon er hard op te bonken. ‘Martijn, doe die deur open! Doe open! Maak die mooie, prachtige deur open!’ Riep ik. Ik hoorde wat gestommel en Martijn deed de deur open. Voor dat ik maar iets kon zeggen was er een meisje de deur uit gevlucht. ‘Heb ik jullie momentje verstoord?’ Vroeg ik lachend wat een dodelijke blik van hem opleverde. Ik kon niet meer en lag op de grond te lachen voor zijn door. ‘Zo grappig is het niet hoor.’ Mompelde hij en trok mij omhoog. ‘Met wat moet ik je eigenlijk helpen?’ Vroeg ik toen ik eindelijk uitgelachen was. ‘Jij krijgt met Latijn hopen over romeinen enzo. Dus je moet mij dat even uitleggen want ik ben de klas uitgezet geweest en snap niks van die les.’ Zei hij. Ik schudde lachend mijn hoofd. ‘Je moet wel braaf zijn tijdens de les.’ ‘Moet jij veel zeggen.’ Ik nam zijn boeken en las snel de les die hij moest kennen. ‘Hier is niks moeilijk aan, ik heb je dat binnen een kwartier uitgelegd.’ Ik begon te vertellen over de romeinen en hun leven. ‘Snap je het nu?’ Hij knikte. ‘Dankjewel.’ Zei hij en gaf me een knuffel die voor mij iets te lang duurde. ‘Ik moet zelf ook nog huiswerk maken. Dag!’ Ik liep naar mijn appartement.