003

Eindelijk was die verotte schooldag en vermoeid liet ik me neerzakken achter mijn computer. Meteen keek in in de lijst van mensen die online waren en rarara Jordy was ook online. Op de sms die ik enkele uurtjes geleden op school naar hem had gestuurt daar had hij niet meer op geantwoord, maar toch moest en zou ik te weten komen waarom hij dit had gedaan.

Lindsey:Waarom hebt gij nu die fotos aan Zoé, Jodie en Chanelle laten zien?
Jordy: Ik weet ni.
Lindsey: Maar daar moet toch een reden voor zijn? Gij had beloofd niets met die foto's te doen?

Terwijl ik Gespannen wachtte op een antwoord van hem begon Jodie, één van die 3 bitches ook een gesprek tegen mij.

Jodie: Eeey hoer gij hebt die foto's naar Jordy gestuurt eah, en je hoeft niet te liegen, want het is zo, hij heeft die zelfs via Skype aan ons laten zien, dus je hoeft het niet te ontkennen.
Lindsey: Laat mij gewoon met rust. Ik heb u niks misdaan.
Jodie: Ik ga da tegen heel de school doorvertellen.
Lindsey: Durft dat te doen eah.
Jodie: Eah kind, Ik zou maar zwijge alsk u was of ik zal uwe kop is bewerke!

Met tranen zat ik achter mijn computer en onmiddelijk sloot ik hem af en liep zo snel mogelijk via de trap naar boven, richting mijn kamer waar ik me liet neervallen op mijn bed en aan één stuk door begon te huilen. "Wat moet ik nu doen," ging er door mijn hoofd. Als die Jodie dat echt tegen iedereen gaat verder vertellen, dan is mijn leven gewoon verpest.