[Chapter 11] Leaving a rose.

"Dear attendees, unfortunately this is already the last number. After this song we request you to go home or to move on to the afterparty at Cafe Red Ears. We hope you've had a nice evening."
Ik kijk automatisch in Liam zijn groene ogen, wanneer de muziek opnieuw aangaat.
'Are you going with me to the afterparty?' Ik hoor de hoop in zijn stem doorklinken. Ik wil gelijk antwoorden dat ik met hem mee ga, maar dan besef ik me met tegenzin dat ik over zes uur alweer moet opstaan voor mijn werk.
'No, I'm sorry', antwoord ik. Ik zie hoe zijn mondhoeken naar beneden krullen bij die woorden.
'Why?' vraagt hij met een pruillipje.
'I have to work, in about six hours', leg ik uit.
Nogmaals laat hij een pruillipje zien en laat zijn ogen nog eens extra twinkelen voor een beter effect.
'You can stay up all night. I will join you', fluistert hij zwoel vlak naast mijn oor. Wanneer hij zacht zijn lippen langs mijn oor strijkt, vergeet ik alles om mij heen. Het enige wat ik voel zijn zijn zachte lippen. Hij laat zijn lippen afdwalen naar mijn nek, zodat er een spoor van zachte kusjes ontstaat.
'Please, Rose, come with me', fluistert hij.
Hij stopt met de kusjes en kijkt met een vragende blik op. Zijn gezicht slechts een centimeter van de mijne verwijderd. Ik laat mijn blik afdwalen naar zijn lippen en even krijg ik de verleiding mijn hand in de zijne te leggen en samen met hem mee te gaan. Het maakt me niet uit waarheen, als het maar met hem is.
'No, I-I'm S-Sorry', stotter ik moeizaam.
Hij laat zijn vingers zacht langs mijn arm glijden en verstrengelt vervolgens zijn vingers met de mijne.
'Come', fluistert hij zwoel.
Hij trekt me zachtjes met zich mee. Compleet gehypnotiseerd loop ik achter hem aan. We lopen naar een donker plekje. De meeste mensen begeven zich al richting de uitgang, dus wij vallen hier niet op.
Hij streelt met zijn vingers mijn armen en laat ze vervolgens afdwalen naar mijn heupen. Hij buigt zich voorover en laat zijn lippen langs mijn nek naar boven dwalen. Wanneer zijn lippen bijna de mijne raken, komt er iemand achter hem tevoorschijn.
'Rose, are you coming?' verstoort Niall express het moment.
Kwaad kijkt Liam om naar Niall.
'What are you doing', sist hij richting Niall, zo zacht dat ik het niet kan verstaan.
'Are you coming?' vraagt Niall, Liam negerend. Hij houdt zijn hand op en wacht tot ik mijn hand erin leg. Wanneer ik langs Liam loop druk ik een lichte kus op zijn wang en loop daarna zonder nog een blik achterom weg.
'Why did you interrupt us?' vraag ik zacht aan Niall als we steeds verder van 'de plek' weggelopen. Niall antwoordt met wat onverstaanbaar gemompel.
'Let me take you home', negeert hij verder mijn vraag.

Hij stapt de auto uit en loopt snel achterom om de deur voor mij te openen. Met een zachte 'thank you' laat ik hem me naar de deur brengen. Wanneer ik daar aan kom, zie ik een rode roos op de deurmat liggen.
Ik pak de roos op en laat hem door mijn vingers rollen. Ik pak het kaartje dat eraan hangt en lees verbaasd en niet begrijpend de tekst.

"Too bad, we didn't met. I hope I get the chance soon.
X -L."

Wanneer ik het Niall laat lezen, vertrekt hij geen spier.
'It has been a long night. You should go to bed', fluistert hij.
Wanneer ik in zijn ogen kijk, zie ik een hoop emotie's en vragen. Dingen over de brief, over de avond, over Liam, maar ook over nu. Of hij me een kus zal geven of niet.
Wanneer ik zijn blik te pakken krijg, voel ik hoe er vlinders door mijn buik vliegen. Zonder dat ik het zelf echt besef, buigen we al zacht naar elkaar toe..


[Reactie+Kudo? Thankyou!!]
[Check my other story: Remember To Breathe # Liam Payne [16+]]