Part 9

Part 9
Ik lag bij het zwembad, het was ongelofelijk druk en je kon er nauwelijks lopen. Ik had Liam al een paar dagen niet gezien, en eerlijk, ik verveelde me dood. Ik heb veel getekend, zoals altijd, en zelfs nu was ik aan het tekenen. Ik hoorde een paar meisjes gillen, ik keek op en zag ze een paar meter voor me om iemand heen staan. Vast een vriendin die iets geweldig had te vertellen. Maar toen de meiden opzij gingen, zag ik dat het geen meisje was, maar een jongen, die ik uit duizende herkende. Het was Zayn! Ik was absoluut zeker, hem herkende ik. De jongen die ik zo gemist had, voor wie ik was gevallen. Zijn haar zat perfect, zijn ogen zo mooi om in te verdrinken zoals ik vroeger altijd deed, en zijn onweerstaanbare glimlach. Ik twijfelde geen moment en riep zijn naam. Maar hij had de fans al afgewezen en was de andere kant opgelopen. De enige die reageerde waren een paar meiden, fans, die me arrogant aanstaarde. Ik staarde net zo arrogant terug en stond op, om vervolgens naar ons huisje te lopen.

De hele week had ik Liam niet gezien, of Zayn. Ik zat op het grasveld met mijn tekenblok voor me, een beetje gras te plukken en het op een hoopje aan het gooien. Verveling. Ik voelde plotseling twee armen over mijn schouders die me omhelsde. Ik keek op en zag Liam achter me zitten. "Hey! Waar was je? Ik heb je de hele week niet gezien?" "Ja klopt, ik had het druk met de band," glimlachte hij en kwam tegenover me zitten. "De band?" vroeg ik, al wist ik dondersgoed waar hij het over had. "Ja, ken je ons dan niet? One Direction?" Dát was mijn bevestiging. Zayn was hier dus. "Nee," zei ik schijnheilig. Hij fronsde. "Echt nie? We zijn heel populair!' Ja dat weet ik. "Oh echt?" vroeg ik zogenaamd geïntereseert. Hij knikte, "Wil je de andere bandleden ontmoetten?" vroeg hij. "Tuurlijk!" zei ik en we stonden op. Eindelijk zal ik Zayn weer zien! Na twee jaar, eindelijk. Ik pakte mijn tekenmap, die voor meer dan de helft vol zat met Zayn. En liep naast Liam naar hun huisje. Toen we daar aankwamen viel mijn mond open van verbazing. Dit was zeker twee, misschien drie keer zo groot als dat van ons. Liam glimlachte bij het zien van mijn gezicht en opende de deur. In de gang kwamen we meteen twee jongens tegen. Harry en Niall, stelde Liam ze voor. We praatte kort en liepen toen door. "De andere twee zullen in de woonkamer zijn, de een ken je al, de andere niet," legde hij uit. En of ik die andere ken. Beter dan jou vriend. Hij opende de woonkamer deur, en inderdaad, naast Louis, zat Zayn.