039|| Back to black
What is important in life is life, and not the result of life.
Vrijdag 1 december 2006
~ Mila Adams
Met een zucht slof ik het lokaal van binnen waar ik vandaag Engelse les heb. ‘Allemaal gaan zitten. We hebben toets. Als je een tafel hebt voor drie personen, de middelste open laten. We hebben genoeg plek!’ Voor mij maakt het niks uit. Ik zit aan een tafeltje voor twee personen en er zit niemand naast me. Om me heen hoor ik wat klasgenoten mompelen en klagen. De leraar vraagt om stilte en krijgt die ook, na enkele minuten. Alle tassen schuiven langzaam van tafel en de leraar pakt een stapel met proefwerkpapier vast. Een zucht verlaat mijn mond. waarom vergeten leraren proefwerken nou nooit gewoon?
Bill komt gehaast de klas binnen gelopen en kijkt om zich heen. ‘Ha, meneer Kaulitz. Heeft u besloten om toch nog maar wel te komen? Gaat u maar naast mevrouw Adams zitten.’ Bill loopt snel naar de vrije plek naast me. Ik glimlach flauwtjes naar hem, waarna ik mijn blik weer op mijn pen richt.
De leraar deelt de proefwerken uit, wenst ons succes en gaat achter zijn bureau zitten.
‘Hoi,’ fluistert Bill zachtjes halverwege de toets. De leraar springt gelijk op. ‘Ja meneer Kaulitz! Dat heb ik gezien. Lever dat blaadje van je maar in. Dat wordt een één.’ Die man is verzot op iemand betrappen op spieken en al helemaal als die persoon nog beroemd is ook. Een zucht verlaat mijn mond. ‘Meneer?’ zeg ik zacht. De leraar kijkt me chagrijnig aan. ‘Wat?’ zucht hij ongeduldig. ‘Het is niet Bill zijn schuld meneer. Ik vroeg iets aan hem.’ De leraar verandert zijn houding en kijkt me verbaasd aan. Ik ben zijn beste leerling en dus ook zijn lievelingetje. ‘Wel, mevrouw Adams. Lever uw blaadje dan maar in. Dat ben ik niet gewend van je.’ Langzaam sta ik op en loop naar voren. In de klas klinkt geroezemoes. Niemand is dit gewend van mij. Ze zijn sowieso al niet gewend dat ik naast iemand zit en als ik dan al gelijk ga “spieken” snappen ze er helemaal niks meer van. De leraar maant stilte en loopt met mij meer de deur uit. Zijn hand ligt op mijn onderrug terwijl hij me langzaam vooruit duwt.
Toetsweek is voorbij, op de herkansing van morgen na dan, maar toch! En ik ben helemaal over naar vwo ^! (: Ik was zo blij toen ik het te horen kreeg, haha (:
Reacties & kudo`s? <3
Reageer (4)
snel verder!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
1 decennium geledenwat lieff
1 decennium geledensnel verder!
Xx
wel zielig voor der dat ze een 1 krijgt
1 decennium geledenmaar ze neemt het wel voor bill op
Snel verder!
1 decennium geledenx