3. Air bender goes on a trip

Eileen POV

Ik woon al ruim 14 jaar in de Western Air Temple samen met mijn moeder. De Western Air Temple ligt ergens midden op zee en ergens verderop ligt de Southern Air Temple, een tempel waar alleen mannen leven. Op onze tempel wonen alleen vrouwen. Iets wat ik stiekem heel erg vind, omdat ik bijna mijn hele leven geen enkele man heb ontmoet en ook niet weet hoe ze vanbinnen zijn.

Mijn moeder is echt de liefste van de hele wereld, maar ze heeft een kleinig iets wat ik niet geweldig vind aan haar. Als ik vraag wie mijn vader is, wilt ze zo snel mogelijk van onderwerp veranderen. Maar vandaag is de dag dat ik het echt aan haar ga vragen, zonder dat ze van onderwerp veranderd! Tenminste, ik hoop dat het zo gebeurd..
Ik kijk van een afstandje toe hoe mijn moeder haar luchtstuur kunsten beheerst. Iets waar ze echt goed in is. Dat kan je namelijk zien aan de pijlen die over haar lichaam lopen. Ik trek mijn mouw iets omhoog en kijk naar de pijl die over mijn arm loopt en neem een diepe zucht. Zelf moet ik ook toegeven, ik ben een hele goede luchtmeester, al zeg ik het zelf. Maar de pijl die over mijn lichaam loopt die bevestigd het ook weer. Nadat er weer een diepe zucht mijn mond verliet, liep ik vol met zelfvertrouwen naar mijn moeder toe. Mijn moeder hoorde me aankomen en begon te glimlachen.

Ik begon zenuwachtig te grinniken toen ze stopte met haar luchtsturen en naar me toe liep.
"Mam, ik wil even met je praten," breng ik op een redelijk neutrale manier over, maar naar mijn gevoel trilde mijn stem als een gek. Mijn moeders blik veranderde van vrolijk, naar een klein beetje boos zelfs.
"Komop Eileen, hier hebben we het al zo vaak over gehad! Mijn antwoord blijft nog steeds hetzelfde!" spreekt ze mij streng toe.
"Dit zeg je nou altijd," begin ik met praten.
"Je zegt dat jullie elkaar als broers en zussen begonnen te zien, maar een gevoel in mij zegt dat dat niet de waarheid is! Ik herinner mij nog vaag in mijn jeugd dat ik altijd speelde met een meisje," breng ik zo rustig mogelijk over. Mijn moeders blik verstarde toen ik het had over het meisje waar ik altijd mee speelde. Met een diepe zucht richt ze haar blik op de grond.
"En ik ben inmiddels 16, bijna volwassen! Heb ik dan niet eindelijk het recht om het te weten?" smeek ik bijna. Weer zucht mijn moeder diep en daarna kijkt ze me aan.
"Kom mee," seint ze naar mij. Met grote ogen ren ik haar achterna.

Die avond vertelde mijn moeder dat dat meisje degelijk wel echt was. Ze is mijn iets oudere tweelingzus die vuur kan sturen. We waren uit elkaar gedreven omdat een jongen ooit mijn tweelingzus had bezeerd en dat wij allebei in de Avatar State waren beland. Hierdoor hadden wij chaos veroorzaakt en had het stadshuis erover gehad dat wij uit elkaar moesten gaan, voor wij nog meer chaos gingen veroorzaken als Avatar Twins. Het drong niet eens tot me door dat ik net hoorde dat ik een avatar was. Ik had eerst door de kamer ge-ijsbeert, maar daarna hyper de lucht in had gesprongen, nadat ik naar buiten rende. Hierna rende ik enthousiast naar mijn moeder en vertelde ik dat ik mijn tweelingzus zou gaan zoeken. Maar mijn moeder was het hier niet mee eens en schreeuwde dat ik bij haar moest blijven. Toen ik vroeg naar de naam van mijn tweelingzus, wilde ze dat niet eens meer vertellen, omdat ze heel erg boos was.

Hier heb ik de hele avond over moeten nadenken in mijn kamer, maar ik heb het uiteindelijk besloten. Midden in de nacht, wanneer iedereen in de Western Air Temple sliep, pakte ik mezelf in met warme kleren. Hierna pakte ik mijn glider, een stok waar vleugels uitslaan als ik dat wil en ermee vlieg. Hierna sluip ik naar de stallen van de vliegende bizons en zoek mijn bizon. Hij ligt vredig te slapen, tot ik zijn stal inloop. Hij gaapt klaaglijk, wanneer ik zijn zware zadel op zijn rug leg.
"We gaan een hele lange reis maken Gizmo," fluister ik zacht naar hem. Nadat ik hem zijn stal heb uitgeleid, spring ik op zijn hoofd en pak de teugels stevig vast. Ik kijk nog één keer om naar mijn huisje en zucht nogmaals diep.
"Gizmo, Jip Jip," fluister ik naar hem en Gizmo neemt een grote sprong, waardoor hij meteen vliegt. Wanneer we iets hoger zijn, brult Gizmo luid. Hmm, goed gedaan jongen, je hebt iedereen wakker gemaakt..
Mijn ogen worden groot als ik de maan hoog aan de hemel zie hangen. Oké tweelingzus, ik kom eraan!