55
Fernando Torres
Olalla hield teutend mijn hand vast, haar vingers gleden door de mijne heen. Vergeleken met Scarlett had ze enorm grote en dikke vingers, die van Scarlett gleden altijd perfect door de mijne, die van Olalla die drúkten zich door de mijne.
Ik was de hele terug weg al wat afwezig, ik hield me vooral afzijdig. Ik trok mijn loodzware koffer mee voort. "...Ik heb er zo'n zin in! Welke kleur bloemen vind je het mooist? Rood of roze ik zat te denken aan..." en zo kwekte ze maar verder, het viel me nog mee dat mijn oren nog aan mijn hoofd zaten. "Olalla..lieverd..zullen we het daar morgen even over hebben? Ik heb enorme koppijn, ik wil het liefst zo snel terug naar huis" Ollala's bezorgde blik gleed over me heen toen ik die woorden uitsprak en ze zuchtte eventjes. "Ik ben ook gewoon zó enthousiast, als je gek van me word moet je het zeggen hoor" Ik glimlachte eventjes, toch hield ik van Olalla, ze beurde mijn humeur altijd op. Ik trok haar wat dichter naar me toen en drukte een kusje op haar wang, "Je wéét toch al dat ik gek van je ben.." Flirtte ik zacht in haar oor. Ze glimlachte eventjes en keek me aan met haar doordringende ogen. We waren ondertussen tot stilstand gekomen en ik streek wat bruine plukjes haar voor haar mooie bruine ogen weg. Olalla was precies de tegenpool van Scarlett. Olalla had bruine felle ogen, Scarlett blauwe met een zachte en lievelijke uitdrukking, daarboven had Scarlett prachtige blond lang krullend haar. Olalla had bruin haar dat perfect recht over haar schouders heen viel. Ze hadden allebeide iets perfects in mijn ogen, waarom moest het zo verdomde moeilijk zijn om te kiezen. "...Nando? Noh! kom op, volgensmij kun jij wel wat slaap gebruiken" De zachte lippen van Olalla raakten de mijne even waarop ik mijn ogen nog wat dichter kneep. Ze trok me soepeltjes mee naar buiten waar ik verblind werd door verschillende flitsen, paparazzi. Altijd die foto's ik zuchtte even en Olalla en ik glimlachten eventjes breed waarna we haar auto invluchtte en Olalla het gaspedaal intrapte.
Na een kwartiertje rijden kwamen we bij onze witte villa aan in Fuenlabrada, een stadje twintig kilometer ten zuidwesten van Madrid. Het grote zware ijzeren hek versperde niet langer de oprijlaan, want mijn vinger drukte het rode knopje van de afstandsbediening in die bevestigd zat op het dashboard. Het hek gleed soepel los en zachtjes reed Olalla de oprijlaan op. Mijn ogen gleden richting de bloemen die vol in bloei waren, rode, roze, witte, gele. Het huis lag er echt prachtig bij, stiekem had ik het ook wel een beetje gemist hier. Dit was echt de enigste plek waar ik echt tot mezelf kon komen. Het was dat we niet thuis konden trouwen, maar anders hadden Scarlett en ik er zeker voor gekozen. Het leek net een sprookje hier. "Mooi hé, die bloemen?" Met die woorden haalde Olalla me uit mijn prachtige dagdroom, vol bloemen en...Scarlett? Ik knipperde even met mijn ogen en glimlachte "Zeker.." Mummelde ik. Ik stapte uit toen de auto stilstond en liep richting de koffer bak waar ik mijn koffer uithaalde. Het grind knisperde onder mijn voet. "Sleutels?" Vroeg ik aan Olalla die haar haar fatsoeneerde in de buitenspiegel. Ze gooide met een licht boogje de sleutelbos in mijn richting. Ik ving ze soepel op en opende de grote witte houten deur. Ik snoof de vertrouwde geur op waarna ik mijn koffer in de hoek drappeerde, die zou ik later wel opruimen. Mijn hand gleed naar mijn mobiel die ik al een paar uur niet meer aan had geraakt, zelfs Scarlett's smsje had ik niet geopend. Ookal zou daar vast niets liefs instaan, maar ik kon me natuurlijk vergissen. Ik hooptte dat ze mijn brief had gevonden en had gelezen, het was een enorm lange brief, waar ik mijn verontschuldigingen in op had geschreven, mijn hart had gelucht, en haar nogmaals gezegd had hoeveel ik wel niet van der hield maar nou eenmaal geen keus meer had, ik wás verloofd en ik zou binnenkort al trouwen. Mijn hele toekomst stond op het spel. Ik bedoel, Scarlett woont in Nederland. Mijn gevoel zei me namelijk niet dat Scar, Nederland zo snel voor Spanje op zou geven, ondanks het mooie weer.
Ik zuchtte en haalde een hand door mijn haar heen, ik moest binnenkort ook weer eens naar de kapper. Ik liep door totaan de bank, waar ik me in liet storten. Al gauw kwam Olalla ook binnen met een geheimzinnige grijns om haar lippen. "Sorry, maar ik moet zo eventjes weg, ik moet mijn jurk voor de ena laatste keer passen" Ik beet op mijn lip en een naar gevoel bekroop me. Het was duidelijk, ik wou dit niet, echt niet. Ik wou Scarlett in mijn armen houden, haar zoete geur in me opnemen. Mijn vingers in haar blonde krullen winden en me tegen haar aan vleiden. Me verdrinken in haar prachtige blauwe sieraden, haar ogen. Ik koos voor Scarlett, overduidelijk.
Maar was ik daar niet een beetje te laat mee?
Dus wat vinden jullie dat ze moet doen?
Zoals beloofd hoofdstukje, 3 reacties of meer, een hoofdstukje erbij
Reageer (3)
Duuhh Nando moet Scarlett kiezen en Scarlett moet Nando vergeven en dan gaan ze trouwen
1 decennium geledenSnel verduuuur(flower)
Snel verder!
1 decennium geledenverderrr!!
1 decennium geleden