I've had enough.
Ik ga een story beginnen met de Ik-vorm.. Omdat het beter zou passen bij het verhaal
Het is niet echt een fan-fiction.. Maar ik gebruik Bonnie Wright als hoofdpersonage.
(uit luiheid om zelf iemand uit te vinden
)Maar ze speelt niet in de Harry Potters ^^
"Ik heb er genoeg van."zucht ik en laat me in de fluffy roze zetel vallen. Ik ben nu zestien en de beroemdheid hangt me al het strot uit.
"Bonnie.. Je bent onmisbaar voor de serie."zegt Katrina.
"Ah pech dan.. Ik wil een normaal leven. Ik heb een pauze nodig."
"Mjah.. Misschien heeft iedereen wel een pauze nodig."
"Weet je wat leuk zou zijn.. Dat ik eens terug naar school kan gaan. Eens naar een schoolbal en alle andere dingen."
"Stop met dromen Bonnie. Je hoort hier."
Ik zucht weer en staar door het raam. Mijn manager gaat naar mijn kleedkast en begint uit te kiezen wat ik deze avond moet aandoen. Beneden wandelen mensen zorgeloos in de regen. Een koppeltje geeft elkaar een zoen onder hun paraplu, een jongentje springt zijn hond achterna in een plas. Een man rent achter een bus aan, die net vertrekt.
"Deze avond.."
"Nee Katrina."onderbreek ik haar. "Ik kap ermee. Deze avond blijf ik thuis. En morgen ook. Ik stop."
"Wat?"
"Je hebt me goed gehoord."
"Bonnie! Dit kun je me niet aandoen!"
"Je was zelf akkoord met me. 'Iedereen heeft een pauze nodig' en ik heb er dringend 1 nodig."
"Maar je bent in het midde van je show!"
"Ach.. Ze vinden wel iemand om in mijn plaats te spelen."
"Maar je gezicht is.."
"Verspil je speeksel niet.. Mijn besluit staat vast."
Er zijn nog geen reacties.