``68``

‘Dus het is gewoon een poltergeist?’ vraag ik. De zon schijnt op mijn gezicht. Terwijl ik met Sam aan het praten ben. Ik kijk naar de Ford die ik had gekocht. Langzaam loop ik er heen. Met mijn hand ga ik over de bovenkant en ik sla een zucht uit. ‘dus jullie denken dat jullie morgen verder gaan?’ Sam stemt in en ik gaap. ‘nou, dan ga ik nu ook maar aan de slag. Ik zie jullie morgen’ ik hang op en strek me uit. Al mijn spieren protesteren maar het voelt zo goed. ‘Elisa, Ik wil de laatste dingen met je overleggen en dan ga ik aan de slag’ ze knikt en ik ga bij haar aan de tafel zitten. ‘als er iets gebeurt zoals dat ik in het ziekenhuis kom te liggen, kan je dan dit nummer bellen’ ik schuif een papiertje met een nummer naar haar toe. We bespreken nog een paar dingen en dan neem ik mijn spullen mee naar boven. ‘dus je bent eindelijk terug’ ik kijk even naar James die nog steeds in de stoel zit. ‘aawhh, kom op, zeg eens wat’ ik blijf hem negeren. Als mijn tas is uit gepakt stal ik alles in de kamer op en kijk naar hem. ‘zeg wat!’ roept hij dan. Ik voel een vlaag woede door de kamer stromen. ‘hahaha, ik wist wel dat je het niet wist’ nu heeft hij mijn volle aandacht. ‘wat bedoel je?’
‘en nu wil je wel met me praten’ ik bal mijn vuisten. ‘kom op mens’ sist hij. Met een kleine beweging van zijn hoofd vallen er een stel kaarsen om die ik neer had gezet. ‘maar hoe?’ mompel ik verward. Hij lacht en tikt met zijn voeten op de grond. ‘je denkt dat ik maar gewoon een demon ben, niet krachtig, makkelijk te verslaan zelfs… je hebt het fout’ weer een kleine beweging doet me nu door de kamer vliegen. Ik wordt tegen de muur aan gesmeten. Hij is krachtig. Ik moet de kristallen gebruiken. Snel haal ik een set kristallen uit mijn tas. Een op elke punt van de ster moet hem binnen houden. ‘jij bent geen mens’ ik ga staan en kijk hem aan. ‘wat als ik geen mens ben?’ hij lacht hard. ‘dan wordt dit extra lekker voor mij’ weer moet ik me in houden. Wat is er toch met deze demon. Hij is zo arrogant. En… opeens weet ik waarom hij arrogant is. Ik ren naar de deur en probeer hem open te maken. ‘dus nu heb je het door heks’ hij staat van de stoel op. De touwen zijn allemaal kapot. ‘het is lang geleden dat ik een heks had’ zijn ogen zijn helemaal zwart geworden en hij loopt op me af. ‘en jij denkt dat ik me zo snel gewonnen ga geven?’ mompel ik grinnikend.