``66``

‘dus, wat dacht je precies?’ vraag ik aan Dean. Hij reageert niet en ik draai me naar hem om. We kijken elkaar even aan. ‘niets bijzonders’ mompelt hij. ‘niets bijzonders?’ herhaal ik. ‘hoe komt het dat ik dat niet geloof’ hij rolt met zijn ogen en wilt zich om draaien. Ik pak zijn arm vast. ‘wacht…Dean… uhm’ ik probeer de goede woorden te vinden maar ik weet niet hoe ik het moet zeggen. ‘Dean, ik weet dat dit moeilijk voor jou en Sam is, maar ik kan niet blijven’ Dean schud verward zijn hoofd. ‘wat bedoel je?’ ik ga op mijn rug liggen en kijk naar het plafon. Ik had net voor dat we gingen slapen een telefoontje gehad. Er was iemand bezeten, niet veel verder hier vandaan. Ze wilde zo snel ik kan naar ze toe komen. ‘iemand heeft me om hulp gevraagd, ik kan ze niet in de steek laten’ Dean wordt onrustig. Hij gaat overeind zitten en draait zijn rug naar me toe. ‘natuurlijk, het is niet dat we jou hier nodig hebben. We hebben je nooit echt nodig gehad’ even voel ik een steek. ‘ohh’ komt er zacht uit mijn mond. Ik stap uit het bed. ‘dan zie ik jullie als het over is’ ik kleed me snel aan en trek mijn tas op mijn schouder. ‘veel succes, en laat je niet gek maken’ ik open de deur en sluip naar beneden.
‘waar ga je heen?’ de lampen springen aan. Missouri staat voor me. ‘ik moet iemand helpen, de jongens zijn in goede handen bij jou’ ik loop lang haar en open de deur. ‘hij meende niet wat hij zei’ even lach ik. ‘dat weet ik, maar toch doet het pijn’ ik sluit de deur achter me en begin een auto te zoeken. Het zou met de auto maar 3 uur duren voordat ik bij mijn nieuwste klus was. Gelukkig is de garage nog open. ‘ik wil graag een auto kopen’ de man komt met een hele oude Ford mustang aan. ‘je mag hem voor 1000 dollar’ snel betaal ik hem en rij weg. De jongens halen het vast wel, en anders… John is er ook, ook al weten ze dat niet.