Battle 2.11

'En dan nu, de band waar jullie allemaal op gewacht hebben. Hier is One Direction!' hoor ik Matt roepen. Ik kijk oo het tv schermpje backstage. De jongens zwaaien naar de gillende fans. En na een tijdje gaan ze ook daadwerkelijk zitten. Ik kijk naar Harry die naar Caroline staart. Ze glimlacht en fluistert iets. Hij fluistert terug. Ze lachen. Er steekt iets in mijn borst.
Nee, ik ben niet jaloers. Niet op een oude heks. Het mag gewoon niet.
'Dus? Vertel eens, hoe komen jullie op de school?' vraagt Matt. Louis begint te lachen. 'Harry had sterallures! Zijn ego nam hem over en hij had gewoon even iemand nodig die hem in zijn ballen sloeg.' Matt lacht. Harry wordt rood.
Hé, wacht eens, ik heb hem nooit geslagen!
'Juist ja, en wat is jullie verhaal!' gaat Caroline verder. Matt kijkt haar geïrriteerd aan.
'Wij wilden Harry niet nog langer missen.' lacht Niall. Caroline richt zich op Harry en lacht naar hem. 'Ik ken het gevoel.'
Blegh! Mag ik kotsen? Wat een walgelijke... Blèh!
'O-oke...' mompelt Matt droog. 'Liam, is het waar dat jij en Lisanne alleen maar kletsen? En verder niets bijzonders hebben!' Liam bloost. 'Sorry, maar ja.' Oh, wat een leugenaar! Ik kan gewoon zien dat hij liegt. En het publiek blijkbaar ook. Ze protesteren. 'Sorry Liam, nu de waarheid.' lacht Zayn. 'Je zou me moeten helpen, Zayn!' gromt Liam naar hem. Naast me hoor ik Lisanne grinikken. 'Laten we het zo zeggen,' begint Zayn rustig. 'Liam vond het die dag erg gesellig met Lisanne.' Hij glimlacht. Liam slaat tegen zijn arm. Ik kijk naar Harry, die nog met Caroline zit te fluisteren. Ben benieuwd waar ze het over hebben.
'In elk geval, Liam,' begint Louis. 'Wat zeiden jullie allemaal over de troep die de school bedrijgt? Je zei toch ook dat het een ziekte kan op leveren? De Carol-ziekte?' De jongens kunnen een grinnik niet inhouden. En later ook hun lach niet. Zelfs Harry niet. Tot ergering van Caroline.