[Chapter 08] Do you dare?

"Rose Dessing I would like to invite you to the Summer Ball on the 22th of June." De brief heb ik nou al vier keer gelezen, maar deze zin heb ik nou al zo'n veertíen keer in mijn hoofd gehoord. Aan de ene kant verteld heel mijn hart dat het goed is, dat dit geen persoon is met verkeerde bedoelingen. Mijn hoofd schreeuwt echter dat het fout is. Iemand die een jurk van 775,- koopt en daarbij ook nog een haar speld met erin gelaserde initialen, klopt niet. Dat klopt gewoon niet. Ik heb veel te veel detectives in mijn leven gezien om mijn hoofd nu niet te laten zeggen, dat dit een normale jongen is, die alleen maar contact zoekt met een meisje dat hij knap vindt. Verschillende optie's vliegen door mijn hoofd. Stalker, loverboy, moordenaar, noem maar op.

'I have the icecreams!' Niall komt met een grote glimlach de kamer binnenlopen, maar die glimlacht verdwijnt meteen als hij mijn gezicht ziet.
'What's wrong?' vraagt hij gelijk.
'Nothing', mompel ik, terwijl ik de brief op de salontafel voor me neerleg. Ik forceer een glimlach en pak dankbaar het ijsje aan. Ik besluit net zolang aan het ijsje te gaan likken tot ik een brainfreeze heb. Niall laat het ijsje echter niet los.
'Tell me, Rose', zegt hij op dringende toon.
Ik zucht diep en pak met mijn vrije hand de brief. Wanneer ik die aan hem heb gegeven, laat hij eindelijk mijn ijsje los en kan ik beginnen met likken.
'Why do you freak out about this? I heard that that ball is really awesome, I think you should go', reageert hij nonchalant.
Mijn mond valt een stukje open.
'Don't you think this is weird?' breng ik uit.
'Here we go again', mompelt hij zacht.
Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen, en niet omdat hij me in verlegenheid brengt.
'You have to admit that this is weird. I don't even know him!' breng ik kwaad uit.
Ik zie Niall even twijfelen over wat hij nou precies wil gaan zeggen om mij te sussen en over te halen om te gaan.
'I think you should take this chance. I am invited as well, so if there is anything that doesn't feel right, you should give me a sign', sust hij, precies zoals hij wilde.
Ik kijk hem zonder emotie aan, niet helemaal overtuigd. Ik weet dat juíst zijn bedoeling niet was, maar hij heeft toch een argwaan bij mij gecreëerd.

'Je mag kijken', klinkt de stem van Mandy enthousiast naast mijn oor.
Ze haalt de blinddoek voorzichtig van mijn gezicht en blijft afwachtend naast de spiegel staan. Het duurt even voordat mijn ogen gewendt zijn aan het licht, maar als ze gewend zijn aan het licht doe ik ze liever weer dicht.
'Ik droom', is het enige wat ik uitbreng. Mandy twijfelt even of dat een goed of slecht ding is.
'Wauw Man', breng ik tenslotte uit. Ik vlieg haar om de half, waarna ze meteen begint ze zeuren dat ik moet passen voor mijn kapsel. Mijn lange bruine haar zit gekruld en opgestoken. Aan de zijkant van mijn hoofd zit de rode roos. Ik dacht eerst dat het zou vloeken bij het roze, maar het staat juist prachtig bij het zwarte jurkje met licht roze strik. Mijn lippen zijn kersenrood en mijn ogen zwart met lichte glitters.
'Niet huilen', waarschuwt Mandy als ze mijn gezichtsuitdrukking ziet veranderen. 'Ik weet dat je er prachtig uit ziet, maar níet huilen.'
Nogmaals vlieg ik haar om de hals. 'Thank you', stamel ik zacht uit.
'Zit wel goed, en als die prins op het witte paard je slecht behandelt, ooh dan krijgt hij er van langs', zegt ze strijdlustig.

Ik loop de trap af op mijn iets te hoge zwarte naaldhakken en laat voorzichtig mijn blik naar Niall glijden. Zijn mond is opengezakt en zijn ogen zijn groot. Ik laat mijn ogen over zijn smoking glijden en voel mijn mondhoeken omhoog krullen.
'Je ziet er prachtig uit, Niall', zeg ik met een lieve glimlach.
'Jij-j ook-k', stamelt hij met grote ogen en rood geworden wangen. Hij begroet me door een kus op mijn wang te planten en zijn arm omhoog te houden. Ik steek mijn arm door zijn arm en laat hem me begeleiden naar het feest.


[Kudo & Reactie? Thankyou! ]

PS. ik heb even jullie HULP nodig, zouden
jullie please deze vraag willen beantwoorden..?
[klik hier]