Change 18

's Ochtends werd ik wakker van een sms. Ik pakte mijn telefoon, hij was van Niall! 'Good morning beautiful (: xx' stond erin. Ik kreeg een grote glimlach op mijn gezicht, vandaag zou echt goed gaan!
Helaas ging het niet zo goed, integendeel, het ging verschrikkelijk. Op school waren er zo te zien al 'groepjes'. Als ik probeerde bij een groepje te staan deden ze net alsof ik niet bestond. En als ik dan iets zei, negeerde ze me. Maar degene die ik het meest haat, is Katherynn uit mijn klas. De hele tijd was ze aan het opscheppen over haar mooie leventje. En de hele tijd zat ze me zwart te maken, ik hoorde haar en haar 'vriendengroepje' over mij roddelen, ze lachte me uit om alles wat ik deed of zei. Het scheelde niet veel of ik had haar een mep verkocht.
Ik ging op mijn bed zitten. Waarom heb ik geen normaal leven? Opeens kreeg ik een idee, ik kon wel wat leuks gebruiken. Ik pakte mijn telefoon en belde Ed. 'Hello' hoorde ik aan de andere kant. 'Hey Edward, i think it's time to release the song' zei ik terwijl ik de computer aanzette. 'That's allright with me' zei hij 'But be sure you have your twitter, youtube and Itunes open. And don't call me Edward' ging hij verder. Ik logde in op twitter en opende youtube en Itunes.
'Don't you like your own name?' zei ik lachend. 'No' antwoordde Ed, en ook hij lachte. Ik ging naar Ed's twitter waar hij net had geplaatst: 'Now you can all buy and listen to my new single 'The A Team' written by Brigitte Mayer' Ik klikte op Itunes en zag dat hij massaal gedownload werd. Ik ging naar youtube en zag dat Ed een videoclip had gemaakt. 'What!? You made a music video!' riep ik. 'Ta-da!'zei Ed. 'I made it for you!' Nadat Ed ophing keek ik de clip wel 100 keer. Toen ik er genoeg van kreeg ging ik me verdiepen in twitter. Wow, meer dan 700.000 followers. Ik bekeek de tweets die mensen mij stuurde. Ze waren heel lief. Ik begon te lachen en kwam gelijk in een goede stemming. Helaas veranderde dat snel. Ik kwam haat accounts tegen. Ze stuurden niet alleen haat berichten, maar ook doodsbedreigingen. 'Please die, you don't deserve to be on this planet' Ze hadden ook een website. Het was een website TEGEN mij. Ik zag allemaal vervelende berichten en ik kreeg een raar gevoel. Waarom ik? Waarom niet iemand anders? Tranen vormden zich in mijn ogen. Snel klikte ik de website weg. Dit kan zo niet langer. Ik moet weg. Weg van die stomme school, stomme Katherynn, stomme Jeroen, stomme internet. Maar waar zou ik heen moeten gaan? Tranen rolde over mijn wang. *TRIIIIIIIIIINGGG* Daar ging de deurbel. 'HEY DOE DIE DEUR EENS EVEN OPEN!' riep Jeroen boos. Snel veegde ik mijn tranen weg en liep de trap af. Ik ademde nog 1 keer diep en deed de deur open. 'NIAAAAAAAAAAAAALLLLL!' riep ik keihard. Daar stond hij, met zijn armen uitgestrekt. Ik gaf hem een knuffel en ik werd weer helemaal blij. 'Aaaah! I didn't know you would come!' riep ik. 'DOE EENS WAT ZACHTER DAAR BENEDEN! JEMIG!' hoorde ik Jeroen weer boos van boven roepen. 'What's wrong?' vroeg Niall verbaasd. 'Nothing, just, forget him' zei ik. Niall keek me eens heel goed aan en zei: 'Did you cry? Your eyes' Snel keek ik de andere kant op en zag dat One Direction's tourbus verderop in de straat stond. 'No, uuhm, why are you here?' vroeg ik maar snel. 'Well, we are on tour and i thought that i could visit you for a few minutes!' zei Niall lachend. 'A few minutes?' vroeg ik teleurgesteld. 'Yes, we have to move on because we have antother show tonight in Germany' antwoordde Niall. 'But i'll be back in 5 weeks!' zei Niall snel. 'You know what, seeing you 5 minutes is better than not seeing you' zei ik lachend. Niall pakte mijn hand en kuste me. Volgens mij waren we heel lang bezig, want we hoorde de toeter van de tourbus. 'I have to go, i'll see you soon' zei Niall. Hij gaf me nog een laatste kus en hij rende naar de tourbus. Ik bleef kijken tot de bus uit de straat verdween. Toen hij weg was rende ik naar mijn kamer en pakte mijn telefoon. Aangezien Niall nog op tour is, kan ik wel even weg, toch? Ik scrolde langs mijn contactenlijst. Ik stopte bij de D. Dat was het. Daar ging ik heen, haar kon ik vertrouwen. Ik heb alleen nog het adres nodig. Bij haar kon ik terecht als ik het nodig had. Bij haar, Danielle.