My toughts.

Aímee stoot me aan. "Hé, leef je nog of ben je in een andere wereld?" grinnikt ze. Ik schrik op, en kijk haar even verward aan. "Aan het dromen dus" grijnst ze. Ik haal mijn schouders op en plak een glimlach op mijn gezicht. "Yep, over mijn toekomstige droomprins. Als ik die ooit ga krijgen!" grap ik. Nou ja, grap ik. Ik meen het doodserieus, maar dat hoeft Aímee niet te weten, die gaat zich dan weer zorgen maken, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Aímee heeft zich altijd al snel zorgen gemaakt om anderen. Lief, maargoed, het kan behoorlijk irritant zijn soms. Aímee heeft dat zelf denk ik helemaal niet door, die denkt dat alles uit een roze wereldje bestaat waar iedereen perfect is. Ze is nogal.. naïef. En totaal het tegenovergestelde van mij. Aímee zegt wat ze denkt, doet aan wat ze aan wil doen, is niet bang voor de mening van een ander, en doet een geen moeite om erbij te horen. Iedereen mag Aímee wel, wat ze ook doet. Ik ben anders. Ik mocht willen dat ik Aímee ben. Maar nee, ik ben Lynn. Saaie Lynn. Lelijke Lynn. De Lynn die een grijze muis is tussen de rest van de school. Maar dat ga ik veranderen. Vandaag op school kregen we een voorlichting over drank. Saai dus. Alsof ik, saaie Lynn, ooit zou drinken of wat anders fouts. Zo ben ik niet, helaas. En terwijl we die urenlange speech moesten aanhoren over dat je nooit moet indrinken en coma-zuipen (Nee duh, we gaan expres in coma het ziekenhuis in, wat denken ze, dat we suïcidaal aangelegd zijn?) bedacht ik me iets. Ik ga veranderen. Ik ga stoppen met die grijze muis zijn! Ik ga me anders kleden, me anders gedragen, ik word gewoon een totaal andere Lynn!
Ik grijns bij de gedachte, klinkt goed. Aímee port in mijn zij. "Ik wil niet eens weten waar jij met je hoofd bij zit" grinnikt ze. Ik glimlach. "Niks.. Helemaal niks!"