13. nothing to do

Ik lag in de tuin, in het gras te kijken naar de sterren.
Niet te geloven dat ik in een huis vol met vampieren zit.
Edward had me ook verteld dat sommige van hun een gave hadden: Alice kon in de toekomst kijken, Edward kon gedachten lezen (geen wonder dus dat hij het wist van Carlisle) en hij was ook sneller dan de rest, Jasper kon gevoelens van anderen rond hem aanvoelen én manipuleren (dat was dus de reden waarom ik me altijd zo rustig voelde rond hem) en Emmett was sterker dan de rest.
Ik vond het lachwekkend maar ook best wel tof.
Zolang mijn zus en ik maar geen maaltijd worden
maar Edward had ons beloofd dat dat niet ging ge beuren, zolang we niet gingen bloeden want Jasper had er nog moeite mee.
Ik hoorde voetstappen mijn richting komen, ik keek op en zag Carlisle.
Hij kwam naast me zitten.
'Dus, Edward heeft het je vertelde he'
ik knikte
'Ik wou het je wel vertellen, maar ik kon de woorden niet vinden'
ik keek hem aan
'je bent zo stil' zei hij op een bezorgde toon.
'Ik lag gewoon na te denken over wat Edward had gezegt, ik moest het gewoon even verwerken' antwoorde ik.
'kan ik best geloven' zei de dokter en ging liggen en keek ook naar boven.
Ik draaide mijn hoofd en keek nu naar het gezicht van de vampier.
Hij was zo volmaakt, perfect gewoon.
Ik moest glimlachen.
Met het beeld van dat perfecte gezicht en de glimlach op mijn gezicht, viel ik in slaap.

Ik werd wakker van de zon die in mijn ogen schijnde, waar ben ik toch?
Ik keek rond me heen, het leek op een soort studeerkamer ofzo.
Ik zag een oude eiken bureau, een moderne bureaustoel, een splinternieuwe laptop en heleboel schilderijen aan de muur.
Toen besefte ik dat ik in Carlisle zijn werkkamer zat.
Ik wreef in mijn ogen en ging naar de keuken, het rook er heerlijk.
Ik zag Alice en Esme bezig met eten, waarschijnlijk ontbijt ofzo.
'We maken pannekoeken!' riep Alice.
Ik glimlachte.
Toen zag ik mijn zus en Jasper in een hoekje giegelen en knuffelen.
Die hebben het goed te pakken, of zou Jasper haar gevoelens manipuleren?
Ik kreeg een heel andere kijk op de dingen nadat Edward dit had gezegd.
'ik ga me aankleden' deelde ik mee en ging naar boven.
Onderweg passeerde ik de werkkamer met Carlisle erin.
De deur stond open en ik ging binnen.
'Ah, daar ben je' zei hij opgewekt.
Ik glimlachte en ging naast hem staan.
Ik keek op zijn laptop.
'Spelletjes?' zei ik spottend.
'ik heb anders niks te doen' antwoordde Carlisl met een pruillipje.
'Nu wel' zei ik met een scheve glimlach en boog voorover.

Met mijn rug gaat het al stukken beter maar dat kan ook ni anders als ge 12 spuiten in uw rug hebt gehad van de dokter tegen de pijn
maar het heeft gewerkt, ik heb nu bijna geen pijn meer en mss zet ik nog een deeltje vandaag
<3