Het begin

Jara keek naar buiten. De deur ging open en Jules kwam binnen, hij had Jane bij zich. Jane rende meteen naar Jara toen. 'Jaar.' snikte ze. Jara tilde Jane op. 'Luister, ik ga dit winnen.'
Jules kwam ook naar Jara toe en omhelsde haar. De deur ging weer open en Nina, Jara's beste vriendin kwam binnen, ze had tranen in haar ogen.
'Jaar, ik hoop echt dat je wint.' zei ze.
'Ik ook.'
Nina haalde iets uit haar zak. Het was een speldje. 'Een spotgaai.' zei ze. 'Beloof dat je aan me zult denken, het zal je geluk brengen.'
'Ik beloof het.' zei Jara. Ze drukte 3 vingers tegen haar lippen en deed ze in de lucht. Nina deed hetzelfde, Jules en Jane ook.
'Tijd is om.' Nina, Jules en Jane gingen weg.
'succes' zei Jules.
'bedankt.' zei Jara. 'Dat heb ik wel nodig.' de deur sloeg dicht en Jara was weer alleen. Ze zakte op de grond en begon te huilen, hoe moest ze ooit winnen? Ze wilde niet dood, maar niemand vermoorden. Waarom was het leven zo? Waarom bestonden de Hongerspelen? Wie heeft ze bedacht? En waarom was zij gekozen als Tribuut? Ze vond het vreselijk, ze hoopte dat alles snel voorbij zou zijn en dat ze zou winnen, ze wilde niet sterven, dan nog liever winnen door te moorden, alles beter dan een vreselijke dood sterven en Jane, Jules en Nina nooit meer te kunnen zien, ze zou proberen te winnen, was het niet voor zichzelf, dan voor hun.