It's just my....

ik opende mijn ogen en keek rond.
"hey slaapkop." zei Conner.
hij stond aan de andere kant van de deur.
"hoelaat is het?" vroeg ik.
"dat zeg ik niet. voor je eigen veiligheid."
ik probeerde zijn gedachten te lezen, maar inplaats van infomatie kreeg ik een raar gefluit door.
het gefluit werd steeds erger.
ik bedekte mijn oren en probeerde ergens anders naar te luisteren.
"je moet dat maar niet blijven proberen." zei Conner en liep weg.
fijn ik kon dus helemaal niks doen.
ik zocht afleiding.
vroeger had ik daar de boeken voor.
daarom had ik er zoveel...
ik draaide me om zodat ik naar de muur kon kijken.
de grond was hard maar het lag nog best goed.
waarom moesten die drie nou weer terug komen?!
opstaan ging niet....
dit was veel sterker dan de vorige keer.
"Sky?"
"ik ben te moe om weer om te draaien." zei ik.
ik zou er zelf wel achterkomen wie het was.
even dacht ik dat mijn ogen dicht vielen...
maar gelukkig was dat niet zo.
ik staarde naar mijn handen.
"waar is mijn ring?" vroeg ik.
"die heb ik. Jack zei dat je moet slapen."
"fijn om te weten." zei ik en sloot mijn ogen.
het was makkelijker voor me om niet te praten, niet na te denken en vooral om niet te bewegen.
dit gif was sterker.
het was meer dan vorige keer.
en sterker..
veel sterker.
ik hoorde de deur kraken en weer op slot gaan.
het was doodstil.
ik had het nog kouder dan normaal.
toen ik even zuchte kwam er een klein wolkje uit mijn mond.
dat was echt vreemd!
ik voelde een lichte aanraking met iets.
wat het ook was, het was snel weg.
ik hoorde iets maar draaide me nog steeds niet om.
het maakte ook niets uit.
ik was op...
iemand trok me overeind en legde me tegen iets warms aan.
zonder op te kijken wist ik al wie het was.
"je weet hoe gevaarlijk dit kan zijn?" vroeg ik.
"dat maakt me niet uit. ik vertrouw je. ga nu maar slapen."
"oke Teddybear."
"hoe wist je dat nou weer?"
"ketting."
ik ging dichter tegen Niall aan liggen en voelde zijn warmte door mijn ligaam gaan.
Niall snapte het meteen.
hij sloeg zijn armen om me heen en trok me op zijn schoot.
zo wilde ik wel vaker slapen...