Battle 2.8

En zo staan we dus een dag later in de aula. Pure had alle bands bij elkaar geroepen on iets mee te delen. Natuurlijk wist ik al wat het was.
'Oke, er is iets heel spannends gebeurd. Ik denk dat jullie allemaal StarTV gezien gisteren. Deminheeft al mooie indruk gemaakt.' hij knipoogt naar mij. Eigenlijk moet ik wel lachen. Ik had inderdaad een 'goede' indruk gemaakt. Door tegen een deur aan te lopen.
'In elk geval,' gaat Pure verder. 'Harry Styles heeft ervoor gezorgd dat alles van de Battle of thenBands op tv komt! Dus jullie worden geinterviewt, treden op voor een groter publiek en, de hele wereld kan nu stemmen!' Pure klinkt zo enthousiast. En de rest ook. Volgens mij ben ik ook de enige die er tegenop ziet. Want de rest juicht alles bij elkaar. 'Dus iedereen, doe je best, lach naar de camera, en ROCK!' roept Pure er nog achteraan.

Ik kijk naar mijn band. Ze lachen tevreden. En ik denk dat ik de enige ben die er nog geen vertrouwen in heeft. 'Demi!' hoor ik iemand me roepen en ik kijk om. 'Hé, Michael.' 'Whats with the sad look?' vraagt hij met een overdreven bezorgde toon. Ik zucht. 'Niets.' 'Ze heeft er geen vertrouwen meer in.' zegt Lisanne voor me. Bah, ze kent me te goed. Michael lacht.
'Ach, geen zorgen. Als er iemand zich zorgen moet maken, is dat de rest van alle bands wel. Jullie zijn echt te goed, en alle fans van One Direction gaan voor jullie stemmen. No worries.' 'Waarom is iedereen daar zo zeker van?!' roep ik nét iets te hard. Iedereen staart ons aan. Harry lacht. Louis slaat hem.
'Omdat het de waarheid is. Dus doe chil, oefen, en win.' roept Michael.
Ik knik. Misschien hebben ze wel gelijk. Besides, Harry is zo laf dat hij zijn vertrouwde fans erbij haalt. Nou, wacht maar af! I'll beat you in your own game!