Dream 27.

Ik stormde de kamer in. Sacha lag in één of andere buis. Ze was bewusteloos. Ik wist direct dat ik op moest schieten. Ik begon wat knoppen in te drukken, maar niks hielp. Plots werd ik bij mijn schouder vast gepakt. "Je gaat dit niet winnen jochie." zei een stem. Ik werd tegen een muur aangeduwd en kreeg handboeien om. Niet veel later zat ik ook in een buis. De man schudde zijn hoofd en verdween weer. Ik beukte tegen het glas aan, wat een beetje hielp. Maar ik voelde dat ik steeds slapper werd. Ik ging op de grond zitten en probeerde bij bewustzijn te blijven. Eindelijk kwamen de jongens binnen. Ik was nog nooit zo blij geweest om ze te zien. Liam vond zich een weg naar het apparaat en drukte wat knoppen in. Mijn buis ging open en ik stapte er gauw uit. Louis maakte mijn handboeien los. "Allright, now Sacha's one." zei Niall. Het apparaat maakte een raar geluidje. Liam keek verbaasd. "What's wrong?" vroeg ik angstig. "Blocked.. How can he be blocked?!" zei Liam boos. "Guys, I have an idea." zei ik zachtjes terwijl ik naar een tafeltje liep. Er lag een pistool op die ik voorzichtig oppakte. "No Zayn, you will hit her!" zei Harry geschrokken. Niall keek angstig. "I know what I'm doing." zei ik vol zelfvertrouwen en ik richtte het pistool op het glas. "Remember, we need to go straight after it." zei Liam. Ik knikte. "3...2...1.." Ik haalde de trekker over en kneep mijn ogen dicht. Ik hoorde een schot en glas dat brak. "Hurry!" schreeuwde Louis. We moesten hier gauw weg voordat we gepakt werden. Ik gooide het pistool weg en tilde Sacha op. Liam wees ons de weg naar buiten. Snel gooiden we de deur achter ons dicht: we hadden het gered. De andere meisjes stonden buiten, Jake stond bij ze. Waarschijnlijk waren die al naar buiten gedreven door de jongens. Iedereen zocht zijn "partner" op. Ik legde Sacha voorzichtig op de grond. "Mouth-on-mouth Zayn." hoorde ik Louis achter me zeggen. Zoals ik geleerd had kneep ik haar neus dicht en duwde ik haar hoofd iets naar achter. Ik nam een hap lucht en drukte mijn lippen op die van haar om vervolgens de lucht weer vrij te laten. Dit deed ik een paar keer en met hoop wachtte ik tot ze bijkwam, wat gebeurde! Ze keek angstig om zich heen en hapte naar adem. Ik liet haar zitten en hield haar vast. "You allright?" vroeg ik. Ze knikte. "I think.. yes. Thank you." zei ze bijna fluisterend. Ik maakte haar handboeien los en hing ze voor haar neus. "Maybe we will need them?" vroeg ik speels. Er verscheen een glimlach op haar gezicht: gelukkig kon ze nog lachen. "Let's go home right now!" zei Jake en hij hield een taxi-busje aan. Iedereen stapte ik. Sacha kwam naast me zitten en ik drukte haar stevig tegen me aan. Ik vertrouwde het al niet, en ik had dus gelijk. Gelukkig was ik nog op tijd.