Dream 26.

"Dat had je beter niet kunnen doen." was het enige wat hij zei. Ik slikte. "Breng haar naar kamer D... NU!" De man op de stoel maakte me los en duwde me weer een andere kamer in. Er stonden een paar hele enge grote buizen. Er zou zowat een mens in kunnen, wat denk ik ook de bedoeling was. Een paar handboeien werd aan de voorkant van mijn lichaam vast gemaakt. Er zat rood bont omheen. Één van de buizen ging op wonderbaarlijke manier open en ik werd erin geduwd. Het glas kwam weer naar beneden: ik zat vast. Met mijn handboeien tikte ik tegen het glas: "LAAT ME ERUIT!" schreeuwde ik. De man drukte op een knopje en een scherm ging aan. "Good luck." zei hij en hij verdween. Ik keek naar het scherm. Er stond een balk op, die steeds leger werd! Dat was zeker de zuurstof die ik nog had! Hulpeloos tikte ik tegen het glas. "HELP!!" schreeuwde ik wanhopig. Na een paar minuten stond de balk nog maar op 5%. Ik ging op de grond zitten. Ik kreeg steeds minder lucht en voelde het licht in mijn hoofd worden. Een paar minuten later zag ik iemand binnenstormen, maar ik was mijn bewustzijn al kwijt.