Part 8

Part 8
De volgende dag zat ik weer op het voetbal veldje te tekenen. Omdat het bijna zeker was dat Liam of de andere hier zouden zijn. Ik moést weten of ze in One Direction zaten. Zo ja, dan zag ik eindelijk na die twee jaar Zayn weer! Ik ben boos, en verdrietig tegelijk. Boos omdat hij me zó in de steek heeft gelaten. En verdrietig omdat ik hem zo verschrikkelijk mis. Ik was weer een foto van Zayn aan het natekenen. Hier keek hij in de zon, waardoor zijn gezicht heel grappig stond. We waren toen aan het voetballen, en hij won. Hij was zo blij dat hij de eerste willekeurige vrouw die hij tegenkwam een knuffel gaf en keihard riep dat hij gewonnen had. Die dag heb ik zo hard gelachen dat ik de volgende dag nog buikpijn had. Ik glimlachte bij de gedachte. Zoals ik voorspelt had kwam Liam inderdaad aanlopen. Ik begroette hem met een knuffel en deed snel mijn tekening weg, hij hoefde niet te zien hoe wanhopig ik was. "Alles goed? Lekker geslapen?" vroeg hij. Ik glimlachte en net toen ik mijn mond opendeed stond mijn moeder een eindje verderop. "Zoë! Kom we gaan de stad in!" riep ze ongeduldig. "Ja wacht, vijf minutjes!" riep ik terug, ik moest weten of hij uit One Direction kwam. "Nee Zoë, nu!" riep ze en stond ongeduldig te wachten. Ik zuchtte en stond op. "Ja sorry," zuchtte ik. Ik pakte mijn spullen te gehaast waardoor mijn tekening van Zayn eruit viel. Liam fronste en pakte hem op. "Fan van One Direction?" vroeg hij lachend. Ik werd langzaam rood. "Uh, nee" mompelde ik en pakte mijn tekening terug. "Waarom teken je hem dan?" vroeg hij en stond op."Uh, lang verhaal," stotterde ik. "Ik heb de tijd," lachte hij. "Maar ik niet," lachte ik, en op dat moment riep mijn moeder weer. Ik glimlachte en draaide me om en rende weg.

Aan het eind van de middag was ik pas weer thuis, ik liep naar buiten en liep langs het voetval veldje. Maar Liam, noch de andere jongens waren er. Ik keek om me heen en ging op het stene muurtje aan de zijkant zitten.
Tot de avond heb ik daar gezeten, maar Liam was niet gekomen. Ik liep terug naar het huisje, dan niet. Dan morgen wel.