Try To Catch My Lovebug. 19

*JunePov
Je bent gisteravond zo lang bij Nick gebleven totdat je moeder klaar was en je samen met haar terug naar huis ging. Nick heeft je super goed getroost en daarna hebben jullie nog over andere gekke dingen gekletst. Over kabouters en elfjes en allemaal dat soort grappige dingetjes.
Je kunt je niet op je huiswerk concerteren. Voor je ligt het kaartje voor het Avril Lavigne concert. Je hebt er super veel zin in. Het lijkt je leuk om Nick te zien optreden. En dan daarna heerlijk los gaan op Avril haar muziek.
De deurbel gaat. Met een zucht sta je op en loopt naar beneden. Je huppelt naar de deur en doet hem open. Daar staan Mira en JB. Je kijkt verbaasd en dan beschaamd naar je shirtje en trainingsbroek.
‘Je mag je eerst omkleden, maar dan ga je gezellig met ons mee,’zegt Joe.
Je lacht. ‘Ja, is goed. Kom binnen. Mira, jij komt mee naar boven,’zeg je vrolijk. Dat is nog eens een leuke verrassing. Je moeder komt pas om half elf thuis, dus je kunt nog wel even weg.
‘Moet je nog veel wiskunde maken?’vraagt Mira en kijkt naar je boeken.
‘Ja, en ik snap er niets van. Maar, hoe was het gisteren?’vraag je. Je weet dat zij en Joe weg waren geweest.
‘Leuk! Het was erg gezellig. Joe is zo grappig,’zegt Mira met een bigsmile.
‘En..?’
‘En, en meer niet,’zegt ze.
‘Hm, dan niet. Ik kom er nog wel achter,’zeg je en kijkt ontdeugend.
‘Ik heb niets met Joe,’zegt ze verdedigend.
‘Nee, maar je wilt het wel,’zeg je plagend.
‘Ach, stil toch. Maar wat was er met jou? Joe zei iets over dat je heel laat weg ging met rode ogen,’zegt Mira bezorgd.
‘Mm, ja. Maandagavond waren Nick en ik aan het wandelen geweest en toen kwam er een auto langs met gierende banden..’
‘Oh,’zegt Mira alleen maar en klemt haar lippen op elkaar alsof ze bang is iets te veel te zeggen.
‘Ja, nou. Ik heb hem twee dagen ontlopen, maar gisteravond heb ik al mijn moed verzameld en heb het hem vertelt. En hij heeft me super goed getroost en alles. We hebben heel fijn gepraat. En nja, toen ben ik gebleven totdat mijn moeder ook weg moest,’zeg je en trekt je shirtje over je hoofd.
‘Oh, oké. Nou, goed dat jullie er goed over gepraat hebben. Hij begreep alles wel?’
‘Ja, gelukkig wel. Hij was erg lief,’zeg je met een glimlach.
‘Haha, wist ik. Nou, ik dacht eerst dat er misschien iets ergs was gebeurd,’zegt Mira.
‘Nee, gelukkig niet.’
‘Meiden, schiet eens op,’roept Kevin van beneden. Jullie giechelen.
‘We komen al,’roep je terug en loopt de trap al af.

Je zit op het bankje. Voor het bankje op de grond zitten Mira en Joe gezellig te kletsen. Kevin haalt iets te eten op. Nick vertelt je over alles wat hij al heeft meegemaakt met de Jonas Brothers. Hij vertelt over interviews en tv programma’s. Je vindt het leuk om te horen. Je weet nu eindelijk wat beter wat je je erbij moet voorstellen.
‘Dus, je oefent hoe je moet lopen. En de grote lijnen wat je moet zeggen, hoeveel je erover mag zeggen. Anders wordt het ook snel te langdradig. Je moet zorgen dat je altijd lacht. En eigenlijk is het best saai. Interviews zijn nog leuker. Want dan hoef je niets van te voren te oefenen en zijn de vragen nog nieuw. Vanmorgen hadden we een leuk interview over bijgelovigheid. Dat is dan wel leuk. Maar niet als je steeds weer moet vertellen dat je nog een broertje hebt en echt heel goed met je broers kunt opschieten. En blabla, dat vertellen we dan elke dag weer en het lijkt nog niet eens te gaan vervelen bij de fans,’zegt Nick lachend.
Je grinnikt. ‘Bij mij wel hoor,’zeg je plagend.
Kevin komt er weer aanlopen. ‘Die gefrituurde pinda’s ruiken echt zo walgelijk,’zegt hij en trekt een gezicht. Je lacht.
‘Die zijn anders heerlijk,’verdedigt Mira haar lievelingssnack.
Kevin geeft jullie allemaal een blikje en stroopwafel. Dan haalt hij een grote zak tevoorschijn. ‘Kijk eens wat ik ook nog mee heb genomen?’zegt hij met een wenkbrauwwiebel.
‘Oooh!’roept Nick en springt op. Mira grijpt ook al naar de zak spekjes. Je grinnikt.
Joe kruipt naast je op het bankje, terwijl de andere als een stel kippen zonder kop het park achter elkaar door rennen voor de zak met spekjes.
‘Uhm, was alles goed gisteravond?’vraagt Joe voorzichtig.
Je glimlacht. ‘ja hoor. Alles was oké,’zeg je met een lach.
‘Ok, nouja. Het leek nogal ernstigs enzo,’zegt Joe.
‘Ja, snap ik. Maar het was niets. Lief dat je het vraagt,’zeg je met een glimlach. Je klopt op zijn knie. ‘Laten we ook maar achter die zak spekjes aangaan,’zeg je lachend.
Joe kijkt ondeugend en rent er vandoor.
‘Ja, laat mij maar weer achter,’roep je nepboos.