~33~

Ik ijsbeerde door de tuin. Al vanaf het moment dat ik haar kende, wilde ik haar. Maar hoe kon zij bij z'n wezen als die shape-shifter horen? "Wat je ook denkt, doe het niet.", zei Venice. Ik keek hem woedend aan. "Wat ik denk is dat Maggie hier hoort en niet in Amerika.", zei ik geïrriteerd. "Luister. Ze houdt van die wolf, niet van jou. Deal with it.", zei Aurora. "Weet wat je zegt. Dat is net zoiets als: Ik ga Venice vermoorden en jij moet er maar mee leren leven." "Maar dat hij met haar is ingeprent betekend dat jij niet bij haar hoort. Jij vind je partner nog wel, maar niet in Maggie.", zei Christian. Fijn, wat mij betreft was dit gesprek over. Ik ging het bos in. Plotseling kreeg ik een idee. Zij wilde niet bij de Cullens weg, maar als er geen Cullens meer waren... Dat zou niet makkelijk worden, maar met de juiste hulp was het mogelijk. Ik rende naar de dichtstbijzijnde stad. Tijd om mijn plan in werking te zetten...

Ik dacht even na. Ik moest eerst iemand hebben die me zou helpen de rest onder controle te houden. Ik verschool me in een steegje en zag een paar dronken meiden. Perfect. Ik kon jagen en mijn plan opzetten tegelijk. Ik koos het het roodharige meisje als mijn rechterhand en de rest was binnen twee minuten dood. Ik verborg de lichamen en nam het meisje mee naar de grotten.