Chapter 38

We zaten in de auto bij Niklas richting die nieuwe discotheek. Tussen Chris en mij verliep alles nog niet zo soepel. Chris was een beetje afwezig terwijl hij normaal altijd zijn mond open had. Chris zat naast me op de achterbank een beetje voor zich uit te staren.
“Heb je wel zin om uit te gaan?” vroeg ik toen. Chris schrok, waarschijnlijk was hij diep in gedachten verzonken geweest.
“Uh, ja wel, hoe zo?”
“Nou ja, je bent wat afwezig…” antwoordde ik.
“Sorry,” zei Chris en hij pakte mijn hand. Ik zuchtte en legde vervolgens mijn hoofd tegen zijn schouder.
“We zijn er!” zei Niklas toen enthousiast. We stapten uit en Chris gaf me gelijk een knuffel. Hij trok me dicht tegen zich aan. Ik keek hem aan en gaf hem een kus.
“Kom op, we gaan,” zei ik. Ik pakte zijn hand en trok hem mee achter Niklas en Louise aan. In de discotheek was het gezellig druk, Chris kwam veel vrienden tegen en bleef vaak even staan praten. Hij stelde me ook voor aan een aantal jongens en ik vond ze heel erg aardig. Toen ik later Chris opzocht om wat drinken te gaan halen stond hij alweer met zijn telefoon in zijn handen. Hij schrok toen hij mij zag en stopte zijn telefoon snel weg. Gelijk sloeg hij beide armen om me heen en ging hij met me dansen. Vervolgens sloegen Chris’ vrienden ook hun armen om ons heen en ik stond helemaal ingesloten. Ik begon te lachen en probeerde er tussenuit te kruipen.
“Wil je geen knuffel van ons?” vroeg eentje zielig. Ik lachte en gaf hem een knuffel. Ik vroeg wat iedereen te drinken wilde en ging naar de bar toe. Toen ik terugliep met het drinken in mijn handen keek Chris een beetje zorgelijk naar zijn telefoon.
“Wat is er?” vroeg ik. Chris keek bedenkelijk.
“Bodil komt hier zo,” antwoordde hij.
“Stuurt ze je dat? Weet ze dat je hier bent?”
“Ja…” Ik keek Chris verbaasd aan.
“Hoe weet ze dat?”
“Ze vroeg wat ik ging doen… Dus heb ik gereageerd,” antwoordde Chris.
“Je bent niet toevallig de hele dag al met haar aan het whatsappen?” flapte ik eruit.
“Nee, met Nicolai,” antwoordde Chris gelijk. Opgelucht haalde ik adem, dit kon ik wel geloven. Ik kon een lach niet onderdrukken en gaf Chris een zoen.
“Vind je het erg dat Bodil komt?” vroeg hij toen.
“Ik sta niet te springen om haar te zien, maar ik vertrouw jou Chris. Ik hoop dat je het goede doet. Ik verbied je niet om met haar om te gaan,” zei ik, ik wilde hem dolgraag verbieden met haar om te gaan. Toch vond ik dat niet eerlijk, ik moest Chris vertrouwen, zelfs met een ex die mogelijk nog gevoelens had. Chris was van mij en ik van hem. Chris glimlachte.
“Je bent echt geweldig, en maak je geen zorgen, ik ben helemaal van jou.” Chris tilde me op en ik sloeg mijn benen om hem heen. Hij gaf me een zoen en ik kon mijn geluk even niet meer op.
“Zullen we Louise en Niklas even opzoeken?” vroeg ik toen ik weer met beide benen op de grond stond. Chris knikte en liep hand in hand met mij naar de andere kant van de discotheek. Juist op dat moment kwam Bodil binnenlopen, haar gezicht klaarde op toen ze Chris zag en gelijk kwam ze op ons aflopen.
“Hey Chris,” zei ze vrolijk terwijl ze naar hem toeboog om hem een kus te geven. Chris wendde zijn hoofd af en trok daarentegen mij naar voren.
“Hoi Bodil, dit is mijn vriendin Marenne!” Bodil haar lach verdween en ze gaf me met tegenzin een hand, volgens mij had ze haar hand nog liever in een bak spinnen gestoken.
“Aangenaam,” zei ik toen met mijn allerliefste lach. Bodil keek verbaasd naar Chris.
“Chris? Waarom doe je zo?” vroeg ze.
“Bodil… Het is gewoon over tussen ons,” zei hij toen. Op dat moment kon ik wel juichen, hem om de hals vliegen en de hele wereld vertellen dat de allerliefste jongen van mij was.
“Ik snap het niet, Chris… Ik was bereid met je mee te gaan naar Amsterdam,” zei ze. Ik schrok van dit antwoord en keek Chris aan, Chris leek dit ook niet verwacht te hebben. Chris bleef stil en keek naar de grond.
“Dat is dan te laat,” zei ik toen.
“Houd jij je er maar even buiten, je weet niet waar je over praat,” zei ze.
“Ze weet heel goed wat ze zegt,” zei Chris toen.
“Weet je, Chris, dat je een ander hebt is nog tot daar aan toe, maar waarom gedraag je je in godsnaam zo? Gisteravond was het nog gezellig. Mag je soms niet meer met mij omgaan van je vriendinnetje?”
“Ik heb iemand pijn gedaan van wie ik heel erg veel houd, dat wil ik niet nog eens riskeren.” Chris kneep in mijn hand.
“Je houdt ook van mij. Dat weet je dondersgoed Chris, je houdt van me. Probeer je maar niet te verbergen achter dat meisje, ik weet zeker dat je terugkomt.” Bij de woorden ‘Je houdt ook van mij’ voelde ik een steek. Het klopte namelijk, dat had hij vanochtend nog gezegd. Chris opende zijn mond om iets te zeggen maar deed hem toen ook weer dicht. Ik keek hem verwachtingsvol aan.
“Bodil, vergeet mij,” was alles wat hij toen zei. Bodil keek hem onbegrijpend aan en schudde haar hoofd.
“Dit meen je niet, dat weet je zelf ook wel.” Met die woorden liep Bodil weg. Ergens wist ik dat Bodil gelijk had, Chris was echt nog niet over haar heen, maar hij deed zijn best voor mij. Chris keek een beetje verslagen.
“Ik ben trots op je,” zei ik toen en ik gaf hem een kus. Chris glimlachte pijnlijk en liep toen richting Louise en Niklas. Zij zaten aan een hoog tafeltje en wij schoven erbij.
“En? Vinden jullie het gezellig?” vroeg Louise toen. Ik keek Chris aan. Hij pakte mijn hand en knikte toen vol overtuiging. Louise glimlachte.
“Ik denk dat het tijd is voor een tequila,” besloot ze.
“Ik drink niet,” zei ik.
“Ik ook niet,” stemde Chris in.
“Nou en, nu maar een keer wel!” Chris en ik lachten.
“Nou, vooruit,” zei Chris toen. We liepen met zijn allen naar de bar en Louise stelde vier tequilas. Ik had het nog nooit gehad en was wel benieuwd. Ik had alcohol nooit veel aangevonden maar ook vanwege mijn passie voor sport wilde ik het vermijden.
“Hé, daar is Bodil,” zei Niklas toen. Chris en ik keken op en haalden onze schouders op.
“We hebben al even met haar gepraat,” antwoordde ik. Niklas keek me verbaasd aan en toen hij mijn gezicht zag begon hij te lachen.
“Proost!” zeiden we toen we allemaal ons tequila hadden. Ik had dat met dat zout en citroen ook nog nooit gedaan en dat zal er naast Louise en Niklas hun deskundigheid wel belachelijk uit hebben gezien. We dansten nog wat en Bodil liet ondanks een paar gemene blikken niks van zich merken.
“Zullen we maar eens naar huis gaan?” stelde Niklas voor toen het langzaam rustiger werd. Ik knikte, ik was best moe en had ook wel zin om te gaan slapen, het korte nachtje van vannacht had weinig goeds gedaan.
We liepen naar de auto toe en op de achterbank kroop ik dicht tegen Chris aan. Ik voelde dat zijn telefoon trilde.
“Wie stuurt je een bericht?” vroeg ik.
“Nic,” antwoordde Chris.
“Waarom ben jij ineens zo actief met Nic aan het praten? Hebben jullie soms een geheime relatie?” vroeg ik plagerig.
“Ja, ik hoopte dat je er niet achter zou komen…” zei Chris. Ik lachte en schudde mijn hoofd.
“Ik mag het dus niet weten?” vroeg ik.
“Nee.” Chris lachte en drukte een kus op mijn slaap. Ik sloot mijn ogen en voordat ik het wist waren we weer thuis.
“Ik ben blij dat het zo gezellig was,” zei Louise toen we het huis weer inliepen. We stemden allemaal in en gingen toen op bed. Ik was zo moe dat ik eigenlijk gelijk wel in slaap kon vallen toen ik ging liggen, maar ik probeerde wakker te blijven voor Chris. Toen Chris eindelijk naast me kwam liggen ging ik dicht tegen hem aanliggen en gaf hem een kus.
“Slaap lekker,” mompelde ik.
“Jij ook,” zei Chris zacht. Ik glimlachte en viel toen eindelijk in een heerlijke slaap…