[30]
Ik wist niet helemaal meer hoe ik precies in mijn bedje beland was, blijkbaar was het toch vermoeiender geweest dan ik gedacht had. Ik stak mijn hoofd uit de gordijntjes die hier toch amper privacy gaven. Ik liep half verdwaast naar de bus, Georg en Gustav waren.. spelletjes aan het spelen, Bill en Tom hingen elk met hun vriendinnen aan de ontbijttafel. Dit moest toch wel verschrikkelijk zijn voor Gustav, de enige die zijn vriendin niet mee had op tour. Ik ging even naar Georg voor een kusje en ging daarna bij mijn broertjes aan tafel zitten.
'Wat gaan we doen vandaag?' vroeg ik terwijl ik de doos cornflakes uit Toms handen pakte. De deur van de bus ging open.
'Paardrijden, en vanavond, na het concert of zo, gaan we uit.' riep Melody lachend. ik sprong recht en knuffelde haar. Wat deed ze hier?
'Ik woon hier niet ver van, Bill had gezegd dat jullie zouden komen. Kan ik jullie even goed de buurt een beetje tonen.' zei ze lachend. Ik grijnsde naar Sarah en Zinzi. ah ja, waarom niet.
'Zorgen jullie er dan voor dat de elektronica geplaatst wordt voor vanavond?' vroeg ik aan m'n broertjes. Tom grijnsde gewoon, maar Bill knikte.
'Houd een of andere girls day en zorg dat je op tijd terug bent voor de soundcheck.' zei hij glimlachend.
'En die is om...?'
'4 uur in de middag.' vulde hij me aan. Ik knikte, dat moest haalbaar zijn. Genoeg om te doen, het was nu een uur of 8 dus... nog zeker 8 uur.
'Kom op, jullie drie, geen tijd te verliezen.' zei Melody opgewekt terwijl ze Sarah en ik meetrok. Ik greep Zinzi mee, waardoor ze nogal hardhandig werd meegesleurd.
'Rustig aan, rustig aan. Als ik me een beetje wil amuseren zou het best zijn dat ik niet alle botten in mijn lichaam gebroken heb.' zei Zinzi lachend.
Reageer (5)
Snel verder!
1 decennium geledenx
ja snel verder:)
1 decennium geledenlieve melody is er weer
1 decennium geledenbotjes kraken
1 decennium geledenjaaa...
snel verder
snel verder!
1 decennium geleden